تحليل بقاي بيماران پيوند كليه در كرمانشاه (80-1368)

سابقه و هدف: شيوع و بروز ساليانه نارسايي مزمن كليه در 60 ميليون ايراني به ترتيب حدود 15 هزار (2.5 در ده هزار) و 3175 نفر (0.53 در ده هزار) است. اولين پيوند كليه در ايران در سال 1346 در شيراز انجام شد. ايران در منطقه خاورميانه موفق ترين برنامه پيوند كليه را دارد. فعاليت پيوند در ايران به 24 پيوند در يك ميليون نفر در سال مي رسد. در ايران از سال 1365 تا 1376 تعداد مراكز پيوند از 2 به 21 مركز و تعداد پيوندهاي انجام شده از 95 به 951 پيوند افزايش يافته است. از سال 1368 انجام عمل پيوند در كرمانشاه شروع شد. در خصوص ميزان بقاي بيماران پيوند كليه در ايران و جهان نتايج متفاوتي ارايه شده و در كرمانشاه تاكنون گزارشي نشده است. اكثر مطالعات انجام شده در منابع داخلي بر جنبه هاي باليني اهتمام بيشتري داشته و روي تحليل بقاي بيماران پيوند كليه مطالعات كمي انجام شده است. هدف اين مقاله محاسبه ميزان بقاي بيمار و پيوند بعد از عمل و تعيين نقش رابطه فاميلي بين گيرنده و دهنده كليه در اين ميزان هاست.
مواد و روشها: اين مطالعه توصيفي - تحليلي روي 712 بيمار گيرنده پيوند كليه در كرمانشاه شامل همه بيماران گيرنده پيوند كليه از سال 1368 تا سال 1380 انجام شد. ساير متغيرهاي مورد بررسي، سن، جنس، مدت دياليز، بيماري اوليه و …  بودند. از روش هاي كاپلان ماير، منحني بقا، جدول عمر، آزمون لگ رتبه، آزمون t ، آزمون² X و آزمون دقيق فيشر براي تحليل بقا و همسان سازي متغيرها استفاده شد.
يافته ها: ميزان بقاي بيماران پيوند كليه در افراد زنده غيرفاميل به ترتيب تا يك، سه و ده سال، 89.4، 82.4 و 61.4 و در افراد زنده فاميل 100 ، 97.4 و  72.6درصد بود. همچنين ميزان بقاي پيوند كليه در افراد زنده غيرفاميل به ترتيب تا يك، سه و ده سال، 85.6، 77.2 و 33.3 و در افراد زنده فاميل 97.4 ، 92.3 و 60.6 درصد بود .با آزمون لگ رتبه اين ميزان ها در افراد فاميل بيش از غيرفاميل بود (P=0.0056).
بحث: ميزان بقاي بيمار و پيوند در افراد غيرفاميل نسبت به افراد فاميل كمتر بود. ميزان بقاي به دست آمده از اين مطالعه تا حدودي قابل مقايسه با نتايج گزارش شده در ساير مراكز ايران است و كشورهاي اروپاي شرقي، بهتر از اغلب كشورهاي جهان سوم و پايين تر از آمريكا، اروپاي غربي و ژاپن است.