تحليلي بر ميزان احساس امنيت اجتماعي گردشگران شهري (مطالعه موردي: گردشگران داخلي شهر اصفهان)

از آنجا که بيش تر شهرها از پتانسيل و توانايي لازم براي گردشگري خصوصا در سطح ملي و بين المللي برخوردار بوده و جمع کثيري از گردشگران را به طرف خود جذب مي کنند لذا توجه به امنيت اجتماعي آن ها در چنين شهرهاي امري لازم و ضروري است. شهر اصفهان با داشتن جاذبه هاي گردشگري فراوان هر ساله تعداد زيادي گردشگر را به سمت خود جذب مي کند. آنچه که مي تواند اين صنعت درآمدزا و به تبع آن ميزان گردشگران را تهديد کند نبود امنيت و يا احساس عدم امنيت در بين گردشگران مي باشد. با حرکت از اين موضوع بررسي و تحليل ميزان امنيت اجتماعي گردشگران در شهر اصفهان هدف اصلي اين پژوهش را تشکيل مي دهد. اين پژوهش از نوع تحقيقات توصيفي- تحليلي بوده و جهت جمع آوري داده ها از روش هاي کتابخانه اي و نيز تکميل پرسش نامه استفاده مي شود. جهت تجزيه و تحليل داده ها از آمار توصيفي و تحليلي و نرم افزار SPSS استفاده مي شود. جامعه آماري گردشگران شهري داخلي وارد شده به شهر اصفهان در سال 1390 تشکيل مي دهد که با استفاده از فرمول نمونه گيري کوکران 384 نمونه به دست آمد، که اين رقم جهت اطمينان بيش تر به 390 نفر افزايش داده شد. هم چنين روش نمونه گيري به روش تصادفي از نوع خوشه اي چندمرحله اي مي باشد. نتايج پژوهش نشان مي دهد که ميزان تحصيلات، سن، سواد، وضعيت تاهل، ميزان درآمد، نقش نيروي انتظامي و رسانه ها به مقدار بسيار زيادي بر ميزان احساس امنيت اجتماعي گردشگران شهري تاثير داشته و در اين ميان وضعيت کالبدي- فيزيکي شهر ميزبان کم ترين تاثير را از نظر گردشگران شهر اصفهان داشته است. هم چنين 47.7 درصد از گردشگران از امنيت اجتماعي در شهر اصفهان رضايت داشته و 18.7 درصد ناراضي بوده اند. در کل بيش از 80 درصد پاسخ گويان معتقدند که در فرصت مناسب دوباره از اين شهر ديدن مي کنند.