مقايسه تعادل پويا در مردان داراي کف پاي متفاوت

هدف از انجام اين تحقيق، مقايسه تعادل پويا در مردان داراي کف پاي صاف، گود و طبيعي است. جامعه آماري تحقيق حاضر گروهي از دانشجويان دانشگاه تهران بودند. آزمودني هاي تحقيق 90 مرد شامل 30 نفر با کف پاي طبيعي (با ميانگين قد 176.6±6.2 سانتي متر، وزن 72.8±10.2 کيلوگرم و سن 25.3±2 سال)، 30 نفر با کف پاي صاف (با ميانگين قد 177.2±7 سانتي متر، وزن 73.5±11.1 کيلوگرم و سن 25.6±1.7 سال) و 30 نفر با کف پاي گود (با ميانگين قد 174.5±6.3 سانتي متر، وزن 69.3±11.2 کيلوگرم و سن 25.6±1.7 سال) بودند. براي مشخص کردن نوع آناتوميکي پا از آزمون افت استخوان ناوي و براي ارزيابي تعادل آزمودني ها از تست تعادلي ستاره (SEBT) استفاده شد. به منظور تجزيه و تحليل داده ها از آزمون تحليل چندمتغيري واريانس (MANOVA) استفاده شد. تحليل چندمتغيري واريانس تفاوت معني داري را در اجراي تست تعادلي ستاره بين گروه ها نشان داد. بررسي ضرايب خطي متمايزکننده گروه ها مشخص کرد که دسترسي هاي داخلي و خلفي خارجي در متمايز کردن گروه ها نقش بيشتري داشتند. به طور خاص، دسترسي داخلي بي طور معني داري در متمايز کردن گروه کف پاي صاف از دو گروه ديگر و دسترسي خلفي خارجي در متمايز کردن گروه کف پاي گود از دو گروه ديگر نقش داشتند. از آنجا که افراد داراي کف پاي گود فشار بيشتري روي جانب خارجي پا وارد مي آورند، به نظر مي رسد که محدوده پايداري در جانب خارجي بزرگ تر باشد و برعکس افراد داراي کف پاي صاف فشار بيشتري روي جانب داخلي پا وارد مي آورند. از اين تحقيق مي توان نتيجه گرفت که ساختار آناتوميکي پا بر تعادل پويا تاثير دارد.