اثرات گرسنگي و استراتژي هاي تغذيه اي بر عملکرد رشد و ترکيب لاشه تاس ماهي روسي (Acipenser gueldenstaedtii)

در اين تحقيق اثر گرسنگي و استراتژي هاي تغذيه اي بر شاخص هاي رشد و کيفيت لاشه در بچه تاس ماهي روسي (Acipenser gueldenstaedtii) با ميانگين وزني (± خطاي استاندارد) 77±0.33 گرم به مدت 8 هفته مورد مطالعه قرار گرفت. آزمايش در مخازن 1000 ليتري با تراکم ذخيره سازي 20 عدد ماهي انجام شد. به اين منظور، تعداد 180عدد تاسماهي روسي در 3 تيمار و با 3 تکرار تقسيم شدند. تيمارها شامل گرسنگي، غذادهي محدود و تغذيه کامل در نظر گرفته شد. هر 2 هفته يک بار به منظور بررسي شاخص هاي رشد زيست سنجي انجام شد. نتايج نشان داد اعمال گرسنگي کاهش معني داري در شاخص هاي رشد شامل وزن کسب شده، افزايش وزن بدن، فاکتور وضعيت و نرخ رشد ويژه ايجاد مي کند (P<0.05)بين تيمارهاي مختلف از نظر شاخص کبدي (HSI) و شاخص احشايي (VSI) اختلاف معني داري مشاهده شد (P<0.05) به نحوي که کمترين و بيشترين ميزان HSI و VSI به ترتيب در تيمارهاي گرسنه و تغذيه کامل بوده است. نتايج آناليز تقريبي لاشه حاکي از وجود اختلاف معني دار در مقدار رطوبت و چربي بين تيمارهاي مختلف بود (P<0.05) ، اما در مقادير پروتئين و خاکستر اختلاف معني دار مشاهده نگرديد (P>0.05) با توجه به نتايج حاصل از تحقيق حاضر، دوره هاي گرسنگي و تغذيه محدود اثرات نامطلوبي بر روي پارامترهاي رشد، ترکيبات شيميايي عضله، شاخص هاي کبدي و احشايي داشت بطوريکه مي توان بيان نمود تاسماهي روسي نتوانسته با دوره هاي گرسنگي طولاني مدت سازش پيدا کند و با افزايش طول دوره گرسنگي اثرات منفي آن بيشتر مي شود اما اثرات منفي تغذيه محدود نسبت به گرسنگي کمتر بوده و در مورد ضريب تبديل باعث بهبود اين فاکتور شده است. تلفاتي در اثر رژيم هاي مختلف غذايي در هيچ يک از تيمارها مشاهده نشد.