پيامد سياست هاي افزايش قيمت آب و کاهش آب آبياري در استان فارس (رهيافت برنامه ريزي رياضي مثبت تصحيح شده)

کمبود آب يک مشکل جهاني رو به تزايد است و افزايش جمعيت، بهبود سطح زندگي و تقاضاي درحال افزايش براي کيفيت محيط زيست، دولت ها را برانگيخته تا براي مديريت بهتر منابع آب موجود، راه کارهاي بهتري را ارائه نمايند. افزون بر آن، علائق سياسي در حال رشدي براي کاهش آب مورد استفاده در بخش کشاورزي وجود دارد که منافع محيطي کافي و افزايش رفاه ديگر مصرف کنندگان آب را به دنبال دارد. اين موضوع، موجب افزايش بيشتر تجزيه تحليل هاي اقتصادي، براي بررسي رفتار کشاورزان با استفاده از روشهاي برنامه ريزي رياضي، به خصوص برنامه رياضي مثبت را در پي داشته است. در مطالعه حاضر، از روش برنامه ريزي رياضي مثبت تصحيح شده، که براي روشهاي کم آبياري که در دوره مرجع مشاهده نشده کاربرد دارد، استفاده شد. اين مطالعه در شهرستان مرودشت که با کمبود آب و کاهش سطح سفره هاي آب زير زميني مواجه است، در سال 91 انجام شد. سياستهاي اعمال شده شامل افزايش 5، 10، 15، 20 و 30 درصدي در قيمت آب آبياري و کاهش 5، 10، 15 و 25 درصدي در مقدار آب آبياري دردسترس بود. نتايج نشان دادند که، افزايش هزينه آبياري و کاهش آب دردسترس، در پذيرش کم آبياري موثر است. افزون بر آن، تاثير سياست کاهش آب در دسترس نسبت به سياستهاي افزايش قيمت، بر تغيير الگوي کشت بيشتر بود. لذا توصيه مي شود که از سياستهاي کاهش آب در دسترس استفاده شود.