بررسي وضعيت،شناسايي مزيت نسبي و تدوين برنامه استراتژيک توسعه اشتغال با استفاده از مدل هاي تغيير سهم،ضريب مکاني و سوات(SWOT) (مورد مطالعه: شهرستان بيرجند)

از جمله چالش هاي مطرح در اقتصاد مناطق حاشيه کشور از جمله خراسان جنوبي، افزايش نرخ بيکاري و نابساماني وضعيت اشتغال مي باشد. با توجه به روند رو به افزايش جمعيت بويژه در مناطق شهري، بررسي و تحليل اشتغال مناطق جهت تدوين برنامه اي مطلوب در راستاي رشد و توسعه ضرورتي انکارناپذير دارد. تحقيق حاضر با هدف بررسي وضعيت اشتغال و شناسايي مزيت نسبي شهرستان بيرجند مبتني بر رويکردهاي نئوکلاسيک، نئوکينزين و نهادگرا، با استفاده از مدل هاي اقتصادي تغييرسهم و ضريب مکاني به تحليل گروه هاي عمده فعاليت در مقاطع آماري 1375، 1385 و 1390 پرداخته است. اين تحقيق از لحاظ هدف کاربردي و از لحاظ روش توصيفي– تحليلي مي باشد. داده هاي مورد نياز نيز از مطالعات کتابخانه اي گردآوري شده است و مشتمل بر آمار گروه هاي عمده فعاليت در سطوح شهرستان بيرجند، استان خراسان جنوبي و ايران در دوره هاي مورد بررسي مي باشد. بر اساس نتايج مدل تغيير سهم و ضريب مکاني، تکيه بر مزيت نسبي و قابليت صادراتي زيربخش هاي صنعت شامل معدن، تامين آب، برق، گاز و ساختمان و خدمات بويژه مالي و بيمه، آموزش، امور عمومي و دفاع مي تواند نقش موثري در رشد اشتغال بيرجند داشته باشد. علاوه بر اين مدل swot، جهت تدوين کليت برنامه توسعه استراتژيک در راستاي بهبود وضعيت اشتغال در شهرستان بيرجند، تکيه بر راهبردهاي تهاجمي شامل بر سرمايه گذاري بخش خصوصي در کشاورزي و صنعت، ايجاد کارگاه هاي صنعتي در نقاط شهري و روستايي شهرستان، بکارگيري تکنولوژي سازگار با دانش بومي و ارتقاء فعاليت هاي بخش تامين آب، برق و گاز در راستاي افزايش صادرات را پيشنهاد داده است.