بررسي ارتباط پلي مورفيسم 4G/5G ژن PAI-1 در بيماران ايراني مبتلا به اسکيزوفرني

زمينه و هدف: اسکيزوفرني يک اختلال شايع تخريب نوروني است که در حدود يک درصد از جمعيت جهان به آن مبتلا هستند. اين بيماري يک اختلال چند فاکتوري است که نقش عوامل ژنتيکي در آن در حدود 80 درصد تخمين زده شده است. تاکنون ژن هاي بسياري در اين حوزه مورد بررسي قرار گرفته اند. از آنجا که ژن PAI-1 نيز به عنوان يکي از ژن هاي تاثيرگذار بر عملکرد سيستم مرکزي اعصاب شناخته مي شود، لذا در اين مطالعه به بررسي ارتباط پلي مورفيسم شايع675 4G/5G - واقع در ناحيه پروموتور ژن PAI-1 با بروز بيماري اسکيزوفرني پرداخته شد.
مواد و روش ها: اين مطالعه مورد- شاهدي بر روي 106 نمونه از بيماران مبتلا به اسکيزوفرني و 122 نمونه کنترل انجام گرديد. پس از استخراج DNA نمونه هاي خوني، فراواني پلي مورفيسم ها توسط روش ARMS-PCR تعيين و سپس محصولات PCR بر روي ژل آگارز 2 درصد الکتروفورز شدند.
يافته ها: آناليزهاي آماري در مورد پلي مورفيسم 672 4G/5G- نشان دادند که 17.92 درصد از بيماران و 1.64 درصد از افراد کنترل هموزيگوت موتانت، 65.1 درصد از بيماران و 45.9 درصد از افراد کنترل هتروزيگوت و 17 درصد از بيماران و 52.5 درصد از افراد کنترل هموزيگوت طبيعي بودند.
نتيجه گيري: در اين مطالعه، ما ارتباط معناداري را بين پلي مورفيسم675 4G/5G - و بروز بيماري اسکيزوفرني در گروه بيمار مشاهده کرديم. بنابر اطلاعات ما، تحقيق حاضر براي اولين بار در ايران در بيماران مبتلا به اسکيزوفرني انجام يافته است، هر چند مطالعه با تعداد نمونه بيشتر ضروري به نظر مي رسد.