مقدمه و هدف پژوهش: توسعه متوازن منطقه اي مبنايي براي توسعه پايدار در سطوح و ابعاد مختلف محسوب مي شود، نظام تخصيص منابع به ويژه ظرفيت هاي صنعتي، نقش مهمي در توسعه منطقه اي ايفا مي نمايد و يکي از اهداف اصلي توسعه متوازن و ساماندهي به نظام استقرار جمعيت، آمايش صنعتي فضا از سطح ملي گرفته تا سطح ناحيه اي مي باشد که در تمامي برنامه هاي توسعه پنج ساله مورد تاکيد قرار گرفته است. هدف از پژوهش حاضر بررسي سطوح توسعه منطقه اي در سطح استان کردستان که مشتمل بر 9 شهرستان است و چگونگي توزيع امکانات صنعتي، در ناحيه مذکور مي باشد.
روش پژوهش: بدين منظور پس از بررسي، انتخاب شاخص هاي مناسب، روش هاي آماري و تکنيک تصميم گيري چند شاخص هاي و با استفاده از مدل TOPSIS، به رتبه بندي توسعه صنعتي و توسعه منطقه اي شهرستان هاي مذکور در سال 1390 پرداخته شده است.
يافته ها: يافته هاي تحقيق نشان مي دهند که در رتبه بندي صنعتي شهرستان هاي سنندج و بيجار به ترتيب در رتبه اول و دوم، شهرستان هاي سقز و کامياران در رتبه آخر قرار دارند.
نتيجه گيري: نتايج حاصل از رتبه بندي شهرستان هاي مذکور نشان مي دهد که اختلاف فاحشي در سطح توسعه صنعتي اين شهرستان ها وجود دارد به طوري که از مجموع 8 شهرستان در ناحيه سنندج، اکثريت شهرستان ها در سطح پاييني از توسعه صنعتي قرار مي گيرند.
بعلاوه شهرستان هاي سنندج و بيجار به ترتيب صنعتي ترين شهرستان و بقيه شهرستان هاي مذکور از سطح پايين تري از توسعه يافتگي نسبت به آن قرار دارند.