بررسي کيفي آب رودخانه کارون در بازه اهواز با استفاده از شاخص کيفي آب

زمينه و هدف: رودخانه کارون پرآب ترين و طولاني ترين رودخانه کشور است که به علت وجود مراکز متعدد صنعتي و زمينه اي کشاورزي و شهرهاي بزرگ در حاشيه آن، موقعيتي راهبردي در منطقه غرب و جنوب غربي ايران داشته و پايش بهينه کيفيت آب آن يک ضرورت ملي است. اين مطالعه با هدف بررسي کيفيت آب رودخانه کارون در بازهي اهواز، از فروردين تا اسفندماه 1386 با بررسي پارامترهاي کيفي آب انجام شد.
روش بررسي: براي تجزيه و تحليل داده ها از نظام شاخص کيفيت آب NSF (سازمان بهداشت ملي امريکا) استفاده شد. بدين منظور از ايستگاه هاي تعيين شده به صورت ماهيانه نمونه برداري صورت پذيرفته و پارامترهاي اکسيژن محلول، کليفرم مدفوعي، pH، اختلاف دما، اکسيژن مورد نياز بيوشيميايي، نيترات، کدورت، کلفسفات و کل جامدات محلول اندازه گيري شدند و سپس از منحني شاخص کيفيت هر پارامتر، ارزش کيفي آن محاسبه شد.
يافته ها و نتايج: بررسي نشان داد شاخص کيفيت ماهانه آب رودخانه در اين بازه در طول مطالعه در گستره 70-57 متغير بوده و در گروه متوسط قرار ميگيرد. شاخص کيفيت آب از ايستگاه اول تا ايستگاه آخر به تدريج کاهش مييابد و ايستگاه کوت عبداله (در پايين دست) با شاخص سالانه 62.5 بدترين و ايستگاه کيان آباد (بالادست) با شاخص سالانه 65.25 بهترين وضعيت را دارد. در ايستگاه هاي بالادست به دلايل عدم سرريز فاضلاب هاي مختلف شهري و بيمارستاني و کارخانه اي شاخص از دامنه کيقي بالاتري برخوردار بوده است و در ايستگاه هاي پايين دست مثل ايستگاه منطقه پل سياه به علت ورود پساب بيمارستاني وضعيت بستر و خودپالايي که براي ايجاد حاشيه رود خانه و بلوار ترافيکي ساختار تغيير کرده است، شاخص کيفيت آب رودخانه پايين بوده و در ايستگاه آخر نيز به دلايل ورود مجموع پساب هاي شهري کمترين شاخص کيفي ثبت گرديد. کيفيت آب در فصول مختلف نشان داد در فصل پاييز به علت شروع بارندگي و کاهش آلاينده ها بهترين وضعيت و در فصل بهار به دليل کاهش بارندگي، وجود دماي مناسب براي رشد کليفرم ها و نيز افزايش کدورت بدترين وضعيت و را داشته است.