ميزان عفونت باكتريايي مجاري ادراري در درازمدت در بيماران پيوند كليه

زمينه و اهداف: داروهاي سركوب كننده ايمني، هنوز هم از عوامل مهم در ايجاد عفونت باكتريايي، بخصوص عفونت ادراري، در بيماران پيوند كليه محسوب مي شوند. هدف از اين بررسي، تعيين شيوع عفونت و نوع باكتري ادراري و ارتباط آن با جنس، ديابت، كليه هاي پلي كيستيك و افزايش كراتينين خون در بيماران پيوندي در دراز مدت است.
روش بررسي: تعداد يك صد بيمار پيوند كليه، از خرداد ماه 1372 تا خرداد ماه 1379 در كلينيك تخصصي شماره يك دانشگاه علوم پزشكي تبريز كه بعد از پيوند كليه و مرخصي از بخش به صورت سرپايي براي پيگيري مراجعه مي كردند، از نظر عوارض عفونت ادراري مورد بررسي و نظارت قرار گرفتند.
يافته ها: در %38 بيماران، 69 فقره (Episodes) يك يا چند بار ابتلا به عفونت ادراري وجود داشت. حملات عفونت ادراري در 6 ماه اول 25 فقره و در بقيه مدت بررسي (6.5 سال) 44 فقره بودند. %22.5 از موارد عفونت ادراري، بدون علايم باليني بودند E.coli (اشريشياكولي) با ميزان %44 در 6 ماه اول و با ميزان %37.7 در دوره هاي بعدي مطالعه، شايعترين عامل عفوني بود. علت نارسايي كليه‌ها، در 4 مورد كليه هاي پلي كيستيك و در 6 بيمار ديابت بود. بروز عفونت در اين دو گروه نسبت به بقيه بيماران بيشتر نبود p=0.55) و (p=0.88 آزمون آماري نشان داد كه عفونت ادراري با جنس ارتباط معني داري ندارد .(p=0.138). همچنين آزمون آماري نشان داد كه افزايش كراتينين خون با عفونت ادراري در هنگام بررسي، ارتباط معني داري ندارد (p=0.607).
نتيجه گيري: اين مطالعه نشان مي دهد كه عفونت ادراري در بيماراني كه تحت پيوند كليه قرار گرفته اند، شايع است. توصيه مي شود كه براي كاهش عوارض نامطلوب داروهاي سركوب كننده ايمني، از جمله عفونتهاي ادراري، نسبت به كنترل مرتب بيماران پيوند كليه، از جمله كشت ادراري ماهانه (بخصوص در افرادي كه در آنان كشت ادراري يك بار مثبت بوده است) اقدام شود.