بررسي و مقايسه رابطه بين پنج عامل بزرگ شخصيتي، شادکامي و موفقيت ورزشي در ورزشکاران تيمهاي ملي، ورزشکاران حرفه اي و غيرحرفه اي آذربايجان شرقي

به منظور بررسي و مقايسه رابطه بين پنج عامل بزرگ شخصيتي، شادکامي و موفقيت ورزشي در ورزشکاران تيمهاي ملي، و رزشکاران حرفه ايي و غير حرفه ايي آذربايجان شرقي تعداد 27 ورزشکار (شامل 12 ورزشکار عضو تيم ملي، 52 ورزشکار حرفه ايي و 62 ورزشکار غير حرفه ايي) به شيوه نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. تمامي آزمودنيهاي مورد نظر پرسشنامه هاي پنج عاملي شخصيت (IFF-OEN کاستا و مک کرا، 2991)، شادکامي (آرجبل، 2000) و موفقيت ورزشي (بشارت، 1831) را تکميل نمودند. براي تحليل داده هاي بدست آمده از آزمونهاي آماري ضريب همبستگي پيرسون، رگرسيون همزمان، تحليل واريانس يک راهه و آزمون تعقيبي شفه استفاده شد. نتايج نشان داد ورزشکاران تيم ملي و ورزشکاران حرفه ايي از روانرنجورخويي کمتري نسبت به ورزشکاران غير حرفه ايي برخوردارند (P<0.1)، ورزشکاران تيم ملي از دو گروه ديگر برونگراترند و ورزشکاران حرفه ايي هم نسبت به ورزشکاران غير حرفه ايي برونگراترند، ورزشکاران تيم ملي از دو گروه ديگر گشوده تر و شادکامترند و ورزشکاران حرفه ايي هم نسبت به ورزشکاران غير حرفه ايي گشوده تر و شادکامترند (P<0.1). در مورد دو عامل وظيفه شناسي و توافق جويي نتايج نشان داد که ورزشکاران تيم ملي نسبت به گروه ورزشکاران حرف هايي و غير حرفه ايي از وظيفه شناسي و توافق جويي بيشتري برخوردارند (P<0.1). همچنين مشخص ساخت که در ورزشکاران تيم ملي و ورزشکاران حرفه ايي بين عامل روانرنجورخويي و موفقيت ورزشي همبستگي منفي و معني داري وجود دارد (P<0.5). همچنين بين پنج عامل برونگرايي، گشودگي، وظيفه شناسي، توا فق جويي و شادکامي با موفقيت ورزشي رابطه مثبت و معني دار وجود دارد (P<0.1). تحليل نتايج بوسيله آزمون آماري رگرسيون همزمان نشان مي دهد که از بين شش عامل مورد بررسي فقط دو عامل توافق جويي و وظيفه شناسي به طرز معني داري پيش بيني کننده موفقيت ورزشي در ورزشکاران تيم ملي و ورزشکاران حرفه ايي مي باشند. مطالعات بيشتر در اين حوزه مي تواند داده هاي روشنگرانه تري را در اين حوزه بدست دهد.