بررسي تاثير عمليات به زراعي بر کنترل علف هاي هرز و عملکرد شلتوک برنج

استفاده از روش هاي غيرشيميايي مبارزه با علف هاي هرز نقش مهمي در کاهش مصرف سموم و سلامت محيط زيست دارد. امروزه تهيه مطلوب زمين بويژه شخم (شخم دوم) يکي از مهم ترين عوامل کنترل علف هاي هرز برنج در ساير کشورها شناخته شده است. روش متداول تهيه زمين شاليزار در استان گيلان انجام يک بار شخم در اواخر فصل زمستان و شخم دوم يک تا دو هفته قبل از نشاکاري در بهار است. تعداد دفعات شخم دوم و هم چنين نوع ادوات مورد استفاده متناسب با امکانات و فرهنگ زراعي نقاط مختلف استان متفاوت است. از آنجايي که نوع ادوات و تعداد دفعات شخم دوم بر تراکم جمعيت علف هاي هرز تاثيرگذار هستند بنابراين آزمايشي با شش تيمار شامل شخم دوم با استفاده از راست کاول متصل به تيلر، روتيواتور و پادلر مخروطي در يک و دو نوبت به فاصله 10 روز به صورت فاکتوريل در قالب طرح بلوک هاي کامل تصادفي با سه تکرار در سال 1384 در شاليزار برنج، قريه تکي تازه آباد از توابع شهرستان تالش مورد ارزيابي قرار گرفت. اثر اين تيمارها بر روي تراکم جمعيت مهم ترين علف هاي هرز منطقه شامل سوروف (Echinochloa crus gali)، اويار سلام (Cyperus rotundus) و قاشق واش (Alisma plantago-aquatica) ارزيابي شد. نتايج بررسي ها نشان داد که نوع ادوات بکار رفته در شخم دوم بر جمعيت علف هاي هرز موثر است. مقايسه ميانگين تعداد علف هاي هرز مويد اين مطلب است که نه تنها تفاوت معني داري بين نوع ادوات شخم وجود دارد بلکه دفعات شخم (يک يا دوبار) نيز بر تراکم علف هاي هرز اثر گذاشته است. بهترين تيمار مربوط به استفاده از روش راست کاول، ولي با دوبار شخم بود که جمعيت علف هرز آن در مقايسه با بدترين تيمار يعني يک نوبت استفاده از پادلر مخروطي، تقريبا باندازه 2.1 برابر کمتر شد.