بررسي اثر ضد ميکروبي اسانس آويشن شيرازي بر منحني رشد و توليد شيگا توکسين 2 باکتري اشرشيا کلي O157: H7

مقدمه: بررسي اثرات ضدميکروبي گياه آويشن شيرازي که از گياهان دارويي در طب سنتي ايراني بوده بر باکتري هاي بيماريزاي مواد غذايي مانند اشرشياکلي O₁₅₇:H₇ که مسوول شيوع بيماري هاي غذا زاد و عامل ايجاد هموراژيک کوليت و سندرم هموليتيک اورميک (HUS) مي باشد ضروري به نظر مي رسد.
هدف: بررسي اثر اسانس آويشن شيرازي بر رشد و توليد شيگا توکسين 2 اشرشياکلي O₁₅₇:H₇ مي باشد.
روش بررسي: حداقل غلظت بازدارنده رشد (MIC) و حداقل غلظت باکتري کشي (MBC) اسانس آويشن شيرازي براي اشرشياکلي O₁₅₇:H₇ به روش براث ماکرودايلوشن، تاثير غلظت هاي تحت بازدارنده اسانس، بر منحني رشد باکتري طي 24 ساعت توسط دستگاه اسپکتروفوتومتري و توليد شيگاتوکسين 2 با استفاده از کيت تعيين شد.
نتايج: در اين مطالعه ميزان MIC و MBC اسانس آويشن شيرازي براي باکتري مورد مطالعه به ترتيب 0.04 و 0.06 درصد به دست آمد. مقادير OD₆₀₀ طي 24 ساعت مجاورت باکتري با غلظت MIC و غلظت هاي تحت بازدارنده اسانس در دو دما نشان دهنده تاثير معني دار (P<0.05) آن غلظت ها بر رشد باکتري E.coli O₁₅₇:H₇ بوده و مجاورت باکتري با غلظت هاي مختلف اسانس در دما 35 درجه سانتي گراد باعث کاهش توليد شيگاتوکسين 2 شده و افزايش غلظت اسانس تا 0.02 درصد (معادل 50 درصد MIC) در اين دما اثر بازدارندگي بر توليد شيگاتوکسين 2 در اين سويه باکتريايي مي گذارد.
نتيجه گيري: مي توان از اين اسانس در غلظت بازدارنده رشد جهت جلوگيري از رشد E.coli O₁₅₇:H₇ و در غلظت هاي تحت بازدارنده جهت جلوگيري از توليد شيگا توکسين آن در صنايع غذايي استفاده نمود.