تاثير ريزجانداران مفيد خاکزي بر رشد و جذب کادميوم توسط ذرت

استفاده از روابط هم افزايي بين باکتري هاي محرک رشد گياه (PGPR) و قارچ هاي ميکوريز آربوسکولار (AMF) براي رشد گياه در خاک هاي آلوده به فلزات سنگين و پالايش آنها به عنوان يک راهکار مديريتي پايدار و اقتصادي معرفي شده است. براي اين منظور يک آزمايش گلخانه اي با استفاده از گياه ذرت به صورت فاکتوريل با دو فاکتور تيمار آلودگي کادميوم (صفر، 10، 20 و 30 ميلي گرم در کيلوگرم خاک) و تيمار تلقيح ميکروبي شامل بدون تلقيح (C)، تلقيح باکتري هاي سودوموناس گروه فلورسنت (B)، تلقيح ميکوريز گلوموس ورسيفورم (F) و تلقيح توأم باکتري ها و ميکوريز (BF) در 3 تکرار اجرا شد. پس از گذشت 14 هفته وزن خشک اندام هاي هوايي، ريشه ها، غلظت و مقدار کادميوم در آنها اندازه گيري شدند. با افزايش سطوح کادميوم وزن خشک اندام هوايي نسبت به شاهد کاهش نشان داد، با اينحال غلظت و مقدار کادميوم جذب شده در اندام هاي هوايي در مقايسه با شرايط بدون مصرف کادميوم به ترتيب 1.8 و 1.4 برابر افزايش نشان داد. مقدار کادميوم جذب شده کل از 250 ميکرو گرم در تيمار بدون کادميوم به 966 ميکرو گرم در گلدان در سطح 30 ميلي گرم در کيلوگرم کادميوم رسيد. وزن خشک کل گياه با تلقيح ريزجانداران خاک در مقايسه با شرايط بدون تلقيح به طور معني داري افزايش يافت و بيشترين وزن خشک (27.5 گرم در گلدان) در تيمار باکتري هاي PGPR به دست آمد و 3.4 برابر بيشتر از شرايط بدون تلقيح (8.1 گرم در گلدان) بود. تلقيح ريزجانداران محرک رشد بطور معني داري مقدار کل جذب کادميوم توسط ذرت را نسبت به شرايط بدون تلقيح تا 2.57 برابر افزايش داد. در ميان تيمارهاي ميکروبي باکتري هاي محرک رشد بيشترين تاثير را بر وزن خشک و مقدار کادميوم اندام هاي هوايي داشتند. با تلقيح ريزجانداران مفيد غلظت کادميوم در برگ ها کاهش يافت، اما با توجه به افزايش بيوماس گياه، منجر به تجمع بيشتر کادميوم در گياه ذرت شدند. با توجه به نتايج چنين استنباط مي شود که تلقيح باکتريهاي محرک رشد و قارچ هاي ميکوريز به ترتيب سبب افزايش استخراج گياهي (Phytoextraction) و تثبيت گياهي  (Phytostabilization) کادميوم توسط ذرت گرديد.