بررسي و تحليل اثرات شهرک علم و فناوري اصفهان بر توسعه اقتصادي منطقه

تحقيقات گوناگون نقش شهرک ها و پارک هاي علم و فناوري را در توسعه منطقه اي مورد تاکيد قرار داده اند. هدف اين تحقيق بررسي مهمترين اثرات شهرک علم و فناوري اصفهان بر توسعه منطقه مي باشد. اين پژوهش از لحاظ پاراديم، کمي و از لحاظ هدف، کاربردي است و به روش همبستگي اجرا گرديده است. جامعه آماري تحقيق شرکت هاي عضو شهرک علم و فناوري اصفهان بوده که با استفاده از فرمول کوکران، 75 شرکت به عنوان حجم نمونه برآورد گرديد و با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي نمونه ها انتخاب شدند. ابزار اصلي تحقيق پرسشنامه بود که روايي آن به وسيله پانل متخصصان و پايايي ابزار تحقيق با ضريب آلفاي کرونباخ احراز گرديد (0.85). نتايج نشان داد که مهمترين اثر شهرک، توسعه خدمات بازاريابي است و بهبود وضعيت اقتصادي شرکت ها، افزايش سطح خدمات رساني در منطقه از ديگر اثرات مطرح است. در دسته بندي اثرات شهرک بر توسعه منطقه اي از تحليل عاملي اکتشافي استفاده شد. نتايج به دست آمده نشان داد که پنج عامل 58.37 درصد از واريانس مربوط به اثرات شهرک را تبيين مينمايد. اين اثرات شامل اثرات توليدي- بازاري (31.02 درصد)، اثرات سرمايه گذاري (7.49 درصد)، اثرات خدماتي (7.29 درصد)، اثرات آموزشي و مشاوره (7.11 درصد) و اثرات ارتباطي (5.35 درصد) مي باشد.