مقايسه اثر انگشت بيماران هموفيلي با افراد طبيعي

سابقه و هدف: يک سوم موارد هموفيلي بدون وجود سابقه فاميلي و در اثر موتاسيون خودبخودي ژني ايجاد مي شود که ممکن است باعث تاخير تشخيص در بدو تولد شود. با توجه به ثابت بودن اثر انگشت هر فرد در تمام طول زندگي، مطالعه حاضر با هدف مقايسه اثر انگشت بيماران مبتلا به هموفيلي با افراد طبيعي انجام شد.
مواد و روشها: اين مطالعه مورد شاهدي بر روي 62 بيمار هموفيلي A مراجعه کننده به مرکز هموفيلي اراک (گروه مورد) و 62 نفر سالم (گروه شاهد) انجام شد. نوع اثر هر يک از انگشتان توسط يک متخصص پزشکي قانوني و با استفاده از روش هانري تعيين گرديد و انواع اصلي اثر انگشت شامل اثر انگشت کماني، حلقوي، چرخشي و ساير انواع مشخص شد و در دو گروه مورد مقايسه قرار گرفت.
يافته ها: در گروه شاهد اثر انگشت حلقوي (65%) و در گروه بيماران هموفيلي اثر انگشت چرخشي (34%) شايعترين نوع بود (p<0.001). ميانگين تعداد اثر انگشت حلقوي در تمام انگشتان در گروه شاهد به ميزان معني داري بيشتر از گروه هموفيلي بود (به ترتيب 6.5±2.6 در مقابل 2.9±1.6، p<0.001). در حاليکه ميانگين تعداد اثر انگشت چرخشي و ساير انواع (اثر انگشت هاي نادر يا ناشناخته) در گروه شاهد به ميزان معني داري کمتر از گروه هموفيلي بود (اثر انگشت چرخشي: به ترتيب 2.3±2.5 در مقابل 3.4±2.1، (p=0.010)؛ ساير اثر انگشتان: به ترتيب 0.6±1 در مقابل 3.3±2.4، p<0.001). در هر انگشت به طور جداگانه نيز تفاوت معني داري بين دو گروه وجود داشت. علاوه بر آن در بيماران هموفيلي ميانگين تعداد اثر انگشت کماني در بيماران با بيماري خفيف به ميزان معني داري کمتر از بيماران با بيماري شديدتر بود (به ترتيب 0.2±0.4 در مقابل 0.6±0.6، p<0.001) در حاليکه ميانگين تعداد اثر انگشت چرخشي در بيماران با بيماري خفيف به ميزان معني داري بيشتر از بيماران با بيماري شديدتر بود (به ترتيب 5±1.2 در مقابل 1.8±1.6، p<0.001).
نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد که در بيماران مبتلا به هموفيلي نسبت به افراد طبيعي تعداد اثر انگشت حلقوي کمتر و تعداد اثر انگشت چرخشي و انواع ناشناخته بيشتر است. از اينرو اثر انگشت بعنوان يک روش آسان، ارزان و صحيح غربالگري مي تواند کمک شاياني در تشخيص بيماران مبتلا به هموفيلي خصوصا بيماران با موتاسيون خودبخودي ژني نمايد.