بررسي فراواني حاملين استافيلوكوك طلايي در بيني و مقاومت آنتي بيوتيكي آنها در بين دانشجويان پزشكي دانشگاه علوم پزشكي همدان

مقدمه و هدف: استافيلوكوك طلايي از شايع ترين پاتوژن هاي بيمارستاني شناخته شده در سطح جهان است. استافيلوكوك طلايي مقاوم به متي سيلين يكي از مهمترين پاتوژن هاي بيمارستاني با شيوع فزاينده در سه دهه اخير در اكثر كشورهاست. با توجه به اينكه دانشجويان پزشكي ميتوانند منبع عفونت با اين ارگانيسم باشند، لذا هدف از انجام اين مطالعه بررسي ميزان ناقلين بيني استافيلوكوك طلايي در اين افراد بوده است.
روش كار: در يك مطالعه توصيفي و مقطعي از سوراخ قدامي بيني 258 دانشجو (103 مرد و 155 زن) شامل 116 دانشجو در مقطع علوم پايه، 92 نفر در مقطع باليني و 50 دستيار پزشكي سواب تهيه شده و در محيط بلاد آگار كشت داده شد. سپس نمونه هاي داراي كشت مثبت استافيلوكوك طلايي از نظر مقاومت آنتي بيوتيكي با روش ديسك ديفيوژن آگار بررسي شدند. هنگام نمونه گيري پرسشنامه اي حاوي اطلاعاتي شامل: جنس، مقطع تحصيلي، سابقه بيماري اخير،سابقه مصرف دارو و اشتغال اعضاي خانواده فرد در بيمارستان،توسط هر فرد تكميل گرديد.
نتايج: از 258 دانشجو 65 نفر (25.2%) حامل استافيلوكوك طلايي در بيني بودند. فراواني ناقلين اين باكتري بين مقاطع مختلف ونيز مرد و زن تفاوت معناداري نداشت. بيشتر ايزوله ها به پني سيلين مقاوم بودند (92.3%) و 47.7% گونه ها مقاوم به متي سيلين بودند. بيشترين فراواني مقاومت به متي سيلين در دانشجويان دوره باليني (87%) و بيشترين فراواني مقاومت به وانكومايسين در دستياران (30.8%) مشاهده شد.
نتيجه نهايي: فراواني حاملين استافيلوكوك طلايي در بيني در دانشجويان پزشكي در مقاطع مختلف تحصيلي مشابه جمعيت نرمال مي باشد ولي فراواني ناقلين گونه مقاوم به متي سيلين استافيلوكوك (MRSA) و استافيلوكوك طلايي مقاوم به ونكومايسين شيوع بالاتري نسبت به كاركنان بيمارستاني دارد.