مکتب پزشکي شيراز از آل بويه تا آغاز صفوي

وجود و کيفيت سيستم هاي دانش پزشکي در ميان تمدن هاي گوناگون نشان از ميزان اهميت و توانمندي پزشکي آن اقوام داشته است. يکي از اين سيستم ها، مکتب پزشکي شيراز بوده که کمتر مورد توجه مورخان و انديشمندان متاخر قرار گرفته است. از اين جهت در اين مطالعه سعي بر آن است تا در حد امکان بر اساس منابع موجود به ترسيم وضعيت اين مکتب پزشکي، که از دوره ديلمي تا آغاز صفوي ادامه داشته، پرداخته شود. مکتب علمي شيراز که لقب دارالعلمي را به خود اختصاص داده است، با دارا بودن مدارس علمي، بيمارستان ها و مراکز درماني و کتابخانه هاي مجهز شهرتي جهاني يافته بود. علما و دانشمندان بزرگي در اين مکتب پا به عرصه نهادند که شيوه هاي نويني در پزشکي ابداع کردند، و رونق و پيشرفت پزشکي را سبب شدند، که در اين مطالعه اين مکتب بزرگ پزشکي مورد بررسي قرار مي گيرد.