بررسي گياهان زيستگاه هاي آبي شرق و غرب استان مازندران، ايران

پوشش گياهي مهم ترين راهنماي قضاوت در مورد عوامل بوم شناختي يک منطقه و در حقيقت انعکاس دهنده واکنش هاي زيستي در برابر شرايط محيطي، روند تکامل گياهان و شرايط جغرافيايي دوران گذشته است. هدف اين پژوهش، جمع آوري و شناسايي گياهان آبزي در شرق و غرب مازندران است. بدين منظور، ابتدا ايستگاه هاي نمونه برداري شامل مزارع آبي، آب بندها و... بر روي نقشه استان مشخص شد، سپس با مراجعه به محل، نمونه هاي گياهي جمع آوري و براي شناسايي به هرباريوم باغ گياه شناسي نوشهر و هرباريوم پژوهشکده علوم گياهي دانشگاه فردوسي مشهد منتقل و بر اساس منابع علمي معتبر شناسايي شدند. در مجموع، 126 گونه گياهي متعلق به 44 تيره جمع آوري و شناسايي شده است. از ميان گياهان جمع آوري شده، 56 گونه از دولپه ايها، 63 گونه از تک لپه اي ها، 4 گونه از نهانزادان آوندي، يک گونه از جلبک ها و دو گونه از بريوفيت ها گزارش شد. از نظر پراکنش جغرافيايي، بيشترين عناصر رويشي اين منطقه، به عناصر اروپا - سيبري/ مديترانه اي/ ايراني - توراني (سه منطقه اي) اختصاص داشتند، سپس عناصر چند منطقه اي و جهان وطن در مراتب بعدي قرار گرفتند.