القاي مرگ برنامه ريزي شده سلولي در رده سلولي توموري 5637 مثانه توسط نانوکورکومين دندروزومي با مهار ژن هاي دخيل در پرتواني

هدف: اگر چه خواص ضد سرطاني کورکومين، پلي فنل بدست آمده از ريشه گياه زردچوبه، مورد تائيد بسياري از محققان است، با اين حال جذب و توزيع بافتي پائين در بدن، فعاليت کم و متابوليسم سريع از جمله معايبي است که استفاده از کورکومين را به عنوان يک داروي ضد سرطان تا به امروز با محدوديت رو به رو کرده است. در اين مطالعه حلاليت کورکومين بواسطه نانوحامل هاي ميسلي تخريب پذير، خنثي و غير سمي تحت عنوان دندروزوم افزايش و نقش مهاري آن بر رشد سلول هاي توموري مثانه بررسي شد.
مواد و روش ها: روش هاي MTT، فلوسيتومتري و Annexin V-FLUOS (کيت اختصاصي تشخيص مرگ سلولي) براي بررسي مرگ سلولي و مکانيسم ژنتيکي مرگ القا شده توسط نانوکورکومين دندروزومي به واسطه مطالعه ژن هاي دخيل در پرتواني سلول شامل OCT4A، OCT4B1، SOX-2 و Nanog با استفاده از روش Real-time PCR انجام گرفت.
نتايج: يافته ها بيانگر القاي مرگ سلولي به واسط نانوکورکومين دتدروزومي به صورت وابسته به غلظت و زمان در رده سلولي توموري 5637 مثانه بود. بررسي چرخه سلولي بيانگر افزايش جمعيت سلولي در Pre-G1 و کاهش سلول ها در فاز G1 و S بود که نشان دهنده نقش مهاري کورکومين بر همانندسازي سلول هاي رده توموري 56367 مثانه است. همچنين مشاهده بيان OCT4A، OCT4B1،SOX-2  و Nanog در تجزيه و تحليل Real-time بيانگر نقش تومورزايي اين ژن ها در رشد تومورهاي مثانه است. تيمار با نانوکورکومين دندروزومي به طور معني داري بيان mRNA اين ژن ها را کاهش داد (P<0.01).
نتيجه گيري: به طور کلي يافته هاي مذکور نشان مي دهد که نانوکورکومين دندروزومي با تغيير بيان ژن هاي دخيل در تکثير، سلول هاي توموري را به سمت مرگ برنامه ريزي شده سلولي هدايت مي کند که بيانگر نقش کاربردي نانودارو در درمان سرطان مثانه است.