واکنش هاي ريوي و خوني در خرگوش به دنبال تجويز داخل تراشه اي نانو ذرات دي اکسيد تيتانيوم

زمينه و هدف: از مواد نانو به صورت وسيعي در زندگي روزمره استفاده مي شود. هدف از مطالعه حاضر بررسي سميت ريوي نانو ذره دي اکسيد تيتانيوم (TiO₂) در خرگوش مي باشد.
روش بررسي: در اين بررسي 18 خرگوش نر به صورت تصادفي به سه گروه تقسيم شدند. گروه هاي اول و دوم 50ml از محلول نانودي اکسيد تيتانيوم با اندازه 20nm را به ترتيب با دوزهاي 50 و 100 mg/kg به صورت تزريق تدريجي داخل ناي دريافت کردند. گروه سوم فقط 50ml نرمال سالين دريافت کرد. در زمان هاي قبل از تزريق و روزهاي 10، 17 و 24 پس از تزريق، از قفسه سينه عکس راديوگرافي تهيه شد. در روز 24 پس از تزريق، حيوانات بيهوش شده و نمونه گيري از خون و بافت ريه انجام گرديد.
يافته ها: بررسي راديوگرافي نشان داد که در گروه هاي دريافت کننده نانودي اکسيد تيتانيوم نسبت به گروه کنترل افزايش پيش رونده اي در فيبروز ريوي مشاهده مي گردد که اين رخداد در روز 24 بعد از تزريق به حداکثر رسيد. در بررسي ميکروسکوپي، افزايش سلول هاي التهابي در بافت بينابيني ريه و هم چنين آمفيزم ريوي مشاهده گرديد. در گروه هاي دريافت کننده نانو دي اکسيد تيتانيوم ميزان آنزيم هاي کبدي، گلبول هاي سفيد و هماتوکريت نسبت به گروه کنترل بالاتر بود (P£0.05). در مورد غلظت پلاسمايي کراتينين تفاوت معني داري بين گروه هاي مختلف مشاهده نشد (P>0.05).
نتيجه گيري: موارد فوق نشان داد که نانو ذرات دي اکسيد تيتانيوم قادر به ايجاد فيبروز و التهاب ريوي و نيز افزايش آنزيم هاي کبدي و سلول هاي التهابي مي باشند.