مهارت هاي مطالعه و ارتباط آن با وضعيت تحصيلي دانشجويان

مقدمه: داشتن مهارت هاي مطالعه از عوامل موثر در پيشرفت تحصيلي است. تحقيق حاضر با هدف بررسي رابطه وضعيت تحصيلي با مهارت هاي مطالعه در دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي گلستان انجام گرفت.
روش ها: در يك مطالعه توصيفي مقطعي، 292 دانشجو از بين 558 دانشجوي مقطع كارداني رشته هاي بهداشت خانواده، بهداشت مبارزه با بيماري ها، بهداشت محيط، اتاق عمل، هوشبري، علوم آزمايشگاهي و رشته هاي مقطع كارشناسي پرستاري، مامايي و دكتراي پزشكي عمومي از طريق سرشماري در نيم سال اول سال تحصيلي 88-1387 وارد مطالعه شدند. جمع آوري اطلاعات با پرسشنامه شش قسمتي سنجش مهارت هاي مطالعه كانگاس بود. آزمون آناليز واريانس يك طرفه به همراه آزمون تعقيبي توكي و ضريب همبستگي پيرسون براي تجزيه و تحليل داده ها استفاده شد.
نتايج: ميانگين و انحراف معيار نمرات مهارت هاي مطالعه دانشجويان مورد بررسي 0.36±2.44 از 4 بود. بين معدل تحصيلي و ميانگين نمرات عادت هاي مطالعه همبستگي مثبت و پاييني مشاهده شد (p=0.001، r=0.20). ميانگين نمرات مهارت هاي مطالعه در دانشجويان با معدل 17 و بالاتر به طور معناداري بالاتر از ديگر دانشجويان بود (p=0.001، f=7.93).
نتيجه گيري: دانشجويان با معدل تحصيلي بالا از مهارت هاي مطالعه بهتري برخوردار بودند. آموزش و مداخله براي افزايش مهارت هاي مطالعه دانشجويان به شكل تدريس كارگاهي و يا واحد درسي در ابتداي ورود به دانشگاه توصيه مي شود.