تعيين طيف طرح خطر يکنواخت با توجه به اثرات حوزه نزديک براي گستره شهر تهران

طيف خطر يکنواخت روشي جديد و مفيد براي دستيابي به طيف طراحي محسوب مي شود که سطح ايمني مطلوب به صورت يکنواخت را در عملکرد سازه ها با زمان هاي تناوب مختلف تامين مي کند. در اين تحقيق طيف طرح خطر يکنواخت براي گستره شهر تهران با در نظر گرفتن چشمه هاي لرزه زاي سطحي و خطي در گستره طرح و با استفاده از تحليل احتمالاتي خطر زمين لرزه و روابط کاهندگي طيفي تعيين شده است. از آنجا که ارتعاشات زمين در مناطق نزديک به گسل باعث ايجاد خرابي هاي گسترده اي مي شود، در اين تحقيق علاوه بر روابط کاهندگي طيفي حوزه دور، با در نظر گرفتن روابط کاهندگي طيفي حوزه نزديک اثرات نزديکي ساختگاه به چشمه لرزه زا، بررسي گرديده است.
نتايج حاصل از اين روش در قالب طيف هاي خطر يکنواخت و نقشه هاي شتاب حداکثر زمين و شتاب طيفي در زمان هاي تناوب مختلف ارائه شده است. با بکار بردن روش هاي تقريبي، طيف طرح خطر يکنواخت با استفاده از مقادير ميانگين شتاب طيفي در دو يا سه زمان تناوب کنترل کننده بدست آمده و با طيف هاي پيشنهادي آيين نامه هاي 84-2800 ايران و UBC97 مقايسه شده است.