ضرايب فزاينده توليد، اشتغال و درآمد در مدل داده - ستانده دو منطقه اي

با برآورد ضرايب داده ستانده دو منطقه اي براي استان تهران و ساير اقتصاد ملي توسط بزازان و سايرين (1388)، زمينه کاربرد آنها در تحليل کوتاه مدت فراهم شده است. در اين مطالعه با استفاده از ضرايب فوق، ضرايب فزاينده توليد، اشتغال و درآمد در سطوح: بخشي، درون منطقه اي، بين منطقه اي و ملي دو منطقه استان تهران و ساير اقتصاد ملي مورد سنجش قرار گرفته است. نتايج تحقيق نشان مي دهند که ساختار توليد، اشتغال زايي، و درآمد زايي دو منطقه مورد مطالعه (به استثناي بخش معدن) اهميت و رتبه بندي متفاوتي دارند. به طوري که اثر توليدي درون منطقه اي ساير اقتصاد ملي بيش از استان تهران، همچنين اثر توليدي بين منطقه اي استان تهران بزرگتر از ساير استان ها است. نتايج همچنين نشان مي دهند که کارايي نيروي کار بخش هاي استان تهران بالاتر از بخش هاي متناظرشان در ساير استان ها است. همچنين اثرات بين منطقه اي اشتغال بخش هاي استان تهران بيشتر از ساير استان ها و بيشترين اثر در استان تهران مربوط به بخش صنعت است. نتايج مربوط به اثربخشي درون منطقه اي درآمد نيروي کار نشان مي دهند که بخش ساختمان در استان تهران و بخش عمده فروشي و خرده فروشي در ساير اقتصاد ملي بالاترين درآمد نيروي کار را ايجاد مي کنند و بخش معدن در دو منطقه کماکان کمترين اهميت اقتصادي را دارد.