جايگاه عوامل کالبدي در کاهش قيمت مسکن

بازار مسکن در سال هاي گذشته از پرنوسان ترين بخش هاي اقتصادي کشور بوده و دوره هاي رکود و رونق بسياري را تجربه کرده است. تدوين يک برنامه جامع جهت کنترل بحران مسکن نيازمند شناسايي و تحليل عميق ابعاد موثر بر افزايش قيمت مسکن و حوزه نفوذ آن ها است. بر اساس آمار بانک مرکزي نمودار رشد قيمت مسکن بر روند رشد تورم منطبق نيست؛ به عبارتي علاوه بر تورم عمومي، عوامل خرد و کلان بسياري در تعيين قيمت مسکن دخالت دارند که ميزان تاثيرگذاري آن ها بر اساس دوره هاي رکود و رونق در بازار مسکن الگوهاي متفاوتي دارد. در دسته بندي کلي اين عوامل به دو دسته عوامل درون بخشي و برون بخشي تقسيم بندي مي شوند. به منظور توجه همه جانبه به عوامل موثر در قيمت مسکن از روش سيستم ديناميک استفاده کرده و نمودار حلقه علي و معلولي مربوط به ساز و کار تاثير عوامل يادشده در قيمت مسکن ترسيم مي شود. با توجه به نمودار، قسمت عمده عوامل مصرفي از طريق تاثير بر تعادل بين عرضه و تقاضا در بازار، قيمت مسکن را تغيير مي دهند. به اين ترتيب راهکارهايي که بتوانند از طريق سرعت بخشيدن به فرآيند ساخت و توليد ساختمان هاي مسکوني و عرضه مسکن و يا جلوگيري از افزايش تقاضا، فاصله ميان عرضه و تقاضا را محدود کنند، از سياست هاي موفق در کاهش قيمت مسکن محسوب مي شوند. اين سياست ها مي توانند در دسته هاي مختلف اقتصادي، اجتماعي و کالبدي ارائه شوند که در اين مقاله راهکارهاي کالبدي از جمله انبوه سازي، استفاده از تکنولوژي هاي نوين، پيش ساخته سازي، افزايش عمر مفيد ساختمان هاي مسکوني، ساماندهي بافت هاي فرسوده، طراحي مدوله و اصلاح الگوي مسکن بررسي مي شود.