علل عدم استفاده از صورتهاي مالي تلفيقي در تصميم گيري مديران

حاصل سيستم اطلاعاتي حسابداري، صورتهاي مالي اساسي مي باشد و به همين دليل بخش عمده اي از تئوريها، تحقيقات و استانداردهاي وضع شده در رشته حسابداري به صورتهاي مالي اساسي اختصاص دارد. هدف نهايي حسابداري تأمين نيازهاي اطلاعاتي استفاده كنندگان از خدمات حسابداري است. در كشور ما نيز كه هم اينك به تجربه نمودن استانداردهاي حسابداري پرداخته تحقيق در اين زمينه از اولويت خاصي برخوردار است. در اين تحقيق سعي شده علل عدم استفاده از صورتهاي مالي تلفيقي در تصميم گيري مديران بررسي شود. جهت انجام اين تحقيق 30 شركت از بين شركتهاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران كه در سال 80 سهام آنها مورد مطالعه قرار گرفته و مشمول تلفيق صورتهاي مالي بوده اند انتخاب و 150 پرسشنامه براي مدير عامل، اعضاي هيات مديره و مديران مالي ارسال گرديد كه حاوي 42 سوال بود كه به گونه اي هدفمند طراحي شده بود. نتايج حاصله از ميان 97 پرسشنامه عودت شده نشان داد، عليرغم آنكه مديران تا حدودي به صورتهاي مالي تلفيقي شناخت و آگاهي دارند، ولي وجود پيچيدگي تكنيك هاي مربوط به تهيه صورتهاي مذكور و كم اهميت بودن آنها از نظر مراجع قانوني موجب شده تا صورتهاي مالي تلفيقي در تصميم گيري مديران مورد استفاده قرار نگيرد.