اثر جايگزيني روغن آفتابگردان به جاي روغن سويا بر روي عملکرد جوجه هاي گوشتي سويه راس (جنس نر)

به منظور بررسي تأثير بهترين سطح روغن آفتابگردان بر صفات عملکردي و بيوشيميايي خون جوجه هاي گوشتي آزمايشي با استفاده از 300 قطعه جوجه گوشتي يک روزه سويه تجاري راس (جنس نر) اجرا شد. طرح آزمايشي مورد استفاده طرح کاملا تصادفي شامل 5 تيمار و هر تيمار متشکل از 4 تکرار و هر تکرار حاوي 15 قطعه جوجه نر بود. تيمارهاي آزمايشي شامل: تيمارA يا تيمار شاهدحاوي روغن سويا به عنوان تنها منبع روغن گياهي جيره، تيمار B شامل (75% روغن آفتابگردان+ 25% روغن سويا) تيمار C شامل (50% روغن سويا+ 50% روغن آفتابگردان)، تيمار D شامل (25% روغن سويا+ 75% آفتابگردان) و تيمار E شامل 100% روغن آفتابگردان در کل دوره آزمايش بود.
نتايج حاصل از تجزيه و تحليل آماري داده ها نشان داد در دوره آغازين، اختلاف بين ميانگين افزايش وزن جوجه ها معني دار مي باشد. در اين دوره کمترين ميانگين مربوط به تيمار C و بيشترين ميانگين افزايش وزن مربوط به تيمار A بوده است. در دوره رشد مقايسه افزايش وزن بين ميانگين گروهها از نظر اين صفت حاکي از اختلاف معني دار بين ميانگين گروهها بود. در اين دوره تيمار A داراي بالاترين و تيمار E داراي کمترين ميانگين افزايش وزن بوده اند. در دوره پاياني و کل دوره اختلاف معني داراي مشاهده نگرديد. از نظر صفت خوراک مصرفي در دوره آغازين اختلاف معني داري بين گروه ها مشاهده نشد. در اين دوره تيمار C داراي کمترين و تيمار A داراي بالاترين خوراک مصرفي بود.
در دوره رشد مقايسه ميانگين خوراک مصرفي حاکي از اختلاف معني دار بين ميانگين گروههاي مختلف بود. در اين دوره تيمار A داراي بالاترين و تيمار E داراي کمترين ميانگين مصرفي بودند. در دوره پاياني و کل دوره اختلاف معني داري بين تيمارهاي مختلف از نظر خوراک مصرفي ديده نشد. ضريب تبديل غذايي در دوره آغازين فقط بين تيمارهاي C و A و همچنين در دوره رشد بين همه تيمارها معني دار گرديد. اما در دوره پاياني در هيچکدام از تيمارها معني دار نگرديد. از نظر درصد ران، قلب،چربي احشايي، کبد و لوزالعمده بين ميانگين هاي تيمارهاي مختلف تفاوت معني دار نبود. در مورد درصد سينه اختلاف معني داري بين ميانگين گروههاي A و E ديده شد. تيمار E داراي کمترين و تيمار A داراي بالاترين ميانگين درصد سينه بودند.