اختلالات عملكرد غده تيروييد در بيماران مبتلا به گلوكوم

مقدمه: رابطه بين بيماريهاي غدد تيروييد و چشم، مورد توجه بسياري از محققان بوده است، ولي در اين بين به گلوكوم به عنوان دومين عامل كوري چشم توجه كافي نشده است. از اين رو در اين مطالعه تصميم به بررسي شيوع پركاري و كم كاري تيروييد در مبتلايان به گلوكوم گرفته شد.
مواد و روشها: از بين بيماران مبتلا به انواع مختلف گلوكوم مراجعه كننده به بيمارستان فارابي، 174 بيمار كه داراي يكي از انواع گلوكوم با زاويه باز يا بسته (غيرباز) بودند به روش غيرتصادفي ساده انتخاب شدند. پس از دريافت اجازه جهت شركت در طرح، از نظر فشار كره چشم معاينه و آزمونهاي تيروييدي براي آنها انجام شد، كه بر اساس نتايج بدست آمده براي هريك از آنها تشخيص يكي از انواع هيپوتيروييدي، يوتيروييدي يا تيروتوكسيكوز داده شد.
نتايج: سن متوسط بيماران 59±11 سال بود. 32% بيماران گلوكوم با زاويه باز و بقيه گلوكوم با زاويه غير باز داشتند. 7/1% و 4/3% بترتيب هيپوتيروييدي و تيروتوكسيكوزي تحت باليني داشتند. فشار داخل چشم بين سه گروه هيپوتيروييد، يوتيروييد و تيروتوكسيك بترتيب 4/4±5/16، 16.5±6.9 و 21.9±6.1 ميلي متر جيوه بود كه تفاوت معني داري را نشان نميدهد، تفاوت معني داري در شيوع ابتلاي به بيماريهاي تيروييد بين دو گروه داراي گلوكوم با زاويه باز و بسته وجود نداشت.
بحث: نتايج حاصله از نظر ميزان اختلالات تيروييد با نتايج يكي ديگر از طرحهاي محقق و همچنين اعداد بدست آمده از ديگر تحقيقات مقايسه شد كه در مقايسه به نظر ميرسد ميزان اختلالات تيروييد در بيماران مبتلا به گلوكوم بيش از جمعيت طبيعي باشد. با وجود آنكه بعضي مقالات بيان كرده بودند كه شيوع كم كاري تيروييد در گلوكوم با زاويه باز بيش از گلوكوم با زاويه بسته است، در اين تحقيق چنين موردي پيدا نشد.