وضعيت عملکرد مادران در زمينه مراقبت از نوزاد نارس: مطالعه پايلوت

زمينه و هدف:يکي از بهترين و موثرترين راه ها براي جلوگيري از آسيب ها و صدمات ناشي از بستري شدن نوزاد نارس، درگير شدن فعال والدين در مراقبت از او مي باشد. مطالعه حاضر با هدف تعيين وضعيت عملکرد مادران در امر مراقبت از نوزاد نارس در بيمارستان هاي تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکي تهران در سال 1391 انجام شد.
روش بررسي: اين مطالعه از نوع توصيفي - مقطعي به صورت پايلوت مي باشد. ابتدا 2 بيمارستان داراي بخش مراقبت ويژه نوزادان تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکي تهران به صورت تصادفي انتخاب و 90 مادر داراي نوزاد نارس بستري شده در بخش مراقبت هاي ويژه نوزادان به صورت نمونه گيري آسان انتخاب شدند. گردآوري اطلاعات از طريق مشاهده و تکميل چک ليست عملکرد (شامل نحوه مراقبت آغوشي، ماساژ، شيردهي با پستان، تغذيه با فنجان و حمام نوزاد نارس) توسط دو پرستار آموزش ديده انجام شد. داده ها پس از گردآوري با نرم افزار SPSS نسخه 16 و آزمون هاي آناليز واريا نس يک طرفه و کاي دو مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند.
يافته ها: ميانگين سني مادران مورد مطالعه 1±27 با حداقل 16 و حداکثر 46 سال بود. بررسي مجموع نمرات 5 چک ليست مهارت ها نشان داد که 42.02 درصد مادران داراي عملکرد ضعيف، 41.16 درصد داراي عملکرد متوسط و16.82 درصد داراي عملکرد مناسب در زمينه مراقبت از نوزاد نارس بودند. بين عملکرد مادران با تحصيلات مادر، شغل مادر، سن مادر و وزن نوزاد رابطه آماري معني داري وجود نداشت. همچنين تفاوت معني داري بين رتبه تولد نوزاد و تعداد فرزندان بر حسب سطوح عملکرد مادران در زمينه مراقبت از نوزاد نارس مشاهده نشد (P>0.05).
نتيجه گيري کلي: با توجه به نتايج پژوهش توصيه مي شود آ موزش هاي لازم در زمينه نحوه مراقبت از نوزاد نارس در بخش مراقبت هاي ويژه نوزادان براي اين مادران ارائه گردد. انجام مطالعه با حجم نمونه بالاتر قابل طرح است.