عدم استفاده از مش در فضاهاي جانبي کام در بيماران مبتلا به شکاف کام عمل شده با روش Two flap palatoplasty

زمينه و اهداف: شکاف کام يکي از شايعترين آنوماليهاي مادرزادي است. از سال ها پيش در موقع ترميم شکاف کام در فضاهاي جانبي ناشي از برشهاي Relaxing مش آغشته به پماد آنتي بيوتيک قرار داده و روز 5- 3 بعد از عمل در بخش درآورده مي شود. بنظر مي رسد که اين کار نه تنها باعث افزايش درد بعد از عمل و به دنبال آن کاهش مصرف مايعات مي شود بلکه با افزايش خطر احتمالي آسپيراسيون مش همراه است. همچنين منجر به نمايان شدن استخوانهاي برهنه مي شود که احتمالا باعث اختلال رشد ماگزيلوفاسيال مي گردد هدف از اين مطالعه مقايسه ميزان خونريزي، طول بستري، ميزان مصرف داروي ضد درد و آرامبخش، ميزان تغذيه، و باز شدن محل عمل در طول بستري در گروهي که برشهاي جانبي بدون گذاشتن مش بسته مي شوند با گروهي که برشهاي جانبي با مش پر مي شوند، مي باشد.
مواد و روش ها: در اين بررسي 37 مورد بيمار مبتلا به شکاف کام در بخش گوش و حلق و بيني که با تکنيک Two flap palatoplasty عمل شده اند و فضاهاي جانبي بدون گذاشتن مش و با سوچور ويکريل بسته شده، با 35 مورد بيمار شکاف کام که با همان روش و با گذاشتن مش آغشته به پماد آنتي بيوتيک در فضاي جانبي کام عمل شده اند، مقايسه گرديدند.
يافته ها: مقايسه نشان مي دهد که طول بستري، ميزان خونريزي، ميزان استفاده از داروي ضد درد و داروي سداتيو در دو گروه با هم اختلاف معني داري نشان مي دهد. ميزان نوشيدن مايعات در گروه فاقد مش بسيار بهتر بوده است.
نتيجه گيري: با توجه به افزايش طول مدت بستري و هزينه آن، افزايش ميزان درد مخصوصا حين خارج کردن مش و اثرات سوء درد روي تغذيه و همکاري بيمار در معاينه و تميز کردن کام، خطر آسپيراسيون احتمالي، و عوارض دراز مدت ناشي از نمايان شدن استخوان برهنه و ايجاد اسکار در اختلال رشد ماگزيلوفاسيال نتيجه مي گيريم که بهتر است از گذاشتن مش در فضاي جانبي خودداري شود.