تاثير ماساژ درماني توسط پرستار و همراه بيمار بر اضطراب مردان بستري در بخش CCU کارآزمايي باليني

زمينه و هدف: اضطراب مي تواند باعث تغيير علائم حياتي، افزايش نياز اکسيژن قلب و افزايش مرگ و مير مبتلايان به بيماري هاي قلبي شود. اين مطالعه با هدف تعيين و مقايسه تاثير ماساژ درماني توسط پرستار و همراه بيمار بر اضطراب بيماران بستري در بخش هاي CCU انجام شد.
روش بررسي: مطالعه به صورت کارآزمايي باليني تصادفي شده با گروه کنترل، بر سه گروه 30 نفره (ماساژ توسط پرستار، ماساژ توسط همراه بيمار و گروه کنترل) از مردان بستري در بخش هاي CCU بيمارستان شهيد بهشتي کاشان انجام شد. براي گروهاي مداخله، ماساژ تمام بدن به مدت 60 دقيقه انجام شد و براي گروه کنترل مداخله اي انجام نشد. داده ها از طريق پرسشنامه اطلاعات دموگرافيک و ابزار اضطراب اسپيلبرگر جمع آوري و در نرم افزار SPSS نسخه 11.5 با استفاده از آزمون t و t زوج، آزمون کاي دو، تست دقيق فيشر، آزمون اناليز واريانس و آزمون توکي تجزيه و تحليل شد.
يافته ها: ميانگين اضطراب آشکار و نهان گروه هاي مداخله پس از ماساژ به صورت معني داري کاهش يافت ((P<0.001. با اين حال، بين ميانگين اضطراب آشکار و نيز نهان گروه ماساژ داده شده توسط پرستار و گروه ماساژ داده شده توسط همراه تفاوت معني دار مشاهده نشد (P>0.05) اما ميانگين اضطراب آشکار و نيز نهان اين دو گروه با گروه کنترل تفاوت معني دار داشت (P<0.05).
نتيجه گيري کلي: با توجه به تاثير ماساژ در کاهش اضطراب بيمار، و معني دار نبودن تفاوت بين ماساژ توسط پرستار و همراه بيمار، مي توان توصيه نمود که از همکاري و مشارکت بستگان بيماران در ماساژ درماني براي کاهش اضطراب بيماران بخش CCU استفاده شود.