بررسي تاثير آرام سازي بنسون بر ميزان استرس بيماران همودياليزي

سابقه و هدف: بيماران همودياليزي، سطوح بالايي از تنش رواني را تجربه مي کنند. اين مطالعه به منظور تعيين تاثير آرام سازي بنسون بر ميزان استرس اين بيماران انجام شد.
مواد و روش ها: پژوهش حاضر، يک مطالعه تجربي دو گروهي شاهددار است که 40 بيمار همودياليزي از بيمارستان هاي امام خميني (ره) و فاطمه زهرا (س) ساري در گروه مداخله و 40 بيمار همودياليزي ديگر در گروه کنترل با روش نمونه گيري در دسترس در سال 1390 قرار گرفتند و تمرينات آرام سازي بنسون پس از آموزش اوليه با نوار ويدئويي، به مدت 15 دقيقه دو بار در روز و به مدت يک ماه انجام شد. ابزار گردآوري شامل پرسشنامه ويژگي هاي جمعيت شناختي و پرسشنامه استرس همودياليز بالدري بود که قبل از مداخله و يک ماه بعد از آن اندازه گيري شد. سپس داده ها با استفاده آزمون هاي آماري مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.
يافته ها: ميانگين و انحراف معيار نمره استرس در گروه مداخله قبل از آرام سازي بنسون 64.75±18.17 و بعد از آرام سازي بنسون 36.2±9.47 بوده است. تجزيه و تحليل داده ها بين ميانگين امتيازات استرس نمونه هاي پژوهش قبل و بعد از مداخله در گروه آزمون تفاوت معني داري را نشان داد (p<0.001). درحالي که اين تفاوت در گروه کنترل معني دار نبود.
استنتاج: انجام تمرينات کم هزينه و ساده آرام سازي بنسون با بهبود کيفيت زندگي بيماران همودياليزي همراه است و مي توان با به کارگيري اين تمرينات در راستاي بهبودي و پيشگيري از مشکلات روانشناختي اين بيماران و همچنين ساير بيماري هاي مزمن گام برداشت.