رابطه شيوه هاي يادگيري کلب با صفات شخصيتي و عملکرد تحصيلي دانشجويان

اين پژوهش با هدف تعيين رابطه شيوه هاي يادگيري کلب، صفات شخصيتي و عملکرد تحصيلي در دانشجويان اجرا شد. پژوهش از نوع همبستگي و جامعه آماري پژوهش شامل 3145 نفر از دانشجويان دانشگاه رازي کرمانشاه بود که از ميان آنها 320 نفر از رشته هاي مختلف (196 دختر و 124 پسر) با استفاده از جدول حجم نمونه کرجسي و مورگان و به روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي انتخاب شدند. ابزارهاي سنجش شامل فرم کوتاه پرسشنامه شخصيتي نئو و سياهه سبک هاي يادگيري کلب بود. براي سنجش عملکرد تحصيلي ميانگين نمرات دانشجويان مورد استفاده قرار گرفت. داده ها از طريق ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چند گانه (شيوه گام به گام) مورد تحليل قرار گرفت. نتايج نشان داد که بين شيوه هاي يادگيري و صفات شخصيتي دانشجويان با عملکرد تحصيلي آنها رابطه معنادار وجود دارد و هر يک از شيوه هاي يادگيري دانشجويان با برخي از صفات شخصيتي آنها رابطه دارد. نتايج تحليل رگرسيون گام به گام نمايان ساخت که صفات شخصيتي روان نژندي و وظيفه شناسي، و شيوه هاي يادگيري مفهوم سازي انتزاعي و آزمايشگري فعال با عملکرد تحصيلي داراي رابطه چند گانه معنادار هستند و اين متغيرها بهترين متغيرهاي پيش بين براي عملکرد تحصيلي دانشجويان بودند که در مجموع توانستند 28 درصد از واريانس عملکرد تحصيلي را تبيين کنند. در اين مقاله ضمن ارائه نتايج، پيرامون کاربردها و محدوديت هاي آن نيز گفتگو شده است.