شيوع سرمي و آلودگي مخفي ديروفيلاريا ايميتيس در سگ هاي گله شهرستان سراب (آذربايجان شرقي)

خان محمدي مجيد

مشخصات مقاله

عنوان نشریه:

پاتوبيولوژي مقايسه اي ايران : زمستان 1390 , دوره 8 (جديد) , شماره 4 (پياپي 35) ; از صفحه 657 تا صفحه 663 .

عنوان مقاله:

شيوع سرمي و آلودگي مخفي ديروفيلاريا ايميتيس در سگ هاي گله شهرستان سراب (آذربايجان شرقي)

نویسندگان:

خان محمدي مجيد*

آدرس:

* گروه علوم آزمایشگاهی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد مرند، مرند، ایران

چکیده:

ديروفيلاريا ايميتيس يکي از انگل هاي مهم سيستم گردش خون سگ ها بوده که عوارض قلبي ريوي شديدي را در حيوان سبب مي شود، اين نماتود مشترك بين انسان و سگ از مناطق مختلف دنيا و برخي از مناطق ايران گزارش شده است. به منظور بررسي اوليه وجود آلودگي ديروفيلاريا ايميتيس در منطقه سراب، يک مطالعه مشاهده اي مقطعي روي 384 قلاده از سگ هاي گله به عمل آمد. سرم ها با استفاده از روش اليزا تست شدند. شيوع سرمي ديروفيلاريا 13.5% (52.384) گزارش شد. بيشترين ميزان شيوع سرمي ديروفيلاريا ايميتيس در سگ هاي سنين 6-4 سال 21.7% (37.170) و کمترين ميزان در سگ هاي سنين 2-0 سال 5.5% (7.126) گزارش شد. شيوع سرمي در سگ هاي نر 14.3% (44.306) و در ماده ها 10.2% (8.78) بود. بيشترين ميزان آلودگي سگ ها در روستاي جلده باغان با 48.14% (13.27) و كمترين ميزان آلودگي سگ ها در روستاي اسبفروشان با 2.8% (2.70) بود. در بررسي هاي آماري رابطه معني داري بين آلودگي، جنسيت، نژاد و نحوه نگهداري سگ مشاهده نشد، ولي با افزايش سن ميزان آلودگي نيز افزايش داشت. تعداد 35 قلاده سگ داراي سنين 0.5 تا 7 سال از روستاهاي مختلف شهر سراب تهيه و در طرح پژوهشي بررسي ليشمانيازيس احشائي استفاده و آسان كشي شده بودند، كالبدگشايي شدند، قلب و ريه آنها مورد جستجو و بررسي انگل شناسي قرار گرفت. ميزان آلودگي به ديروفيلاريا ايميتيس در سگ هاي مورد بررسي 3 مورد (8.5%) تعيين شد و 7 عدد كرم نر ديروفيلاريا ايميتيس از سرخرگ ششي و تنها 1 عدد کرم نر از بطن راست سگ هاي آلوده جدا گرديد. كه نشانگر آلودگي مخفي (عدم وجود ميكروفيلر در خون) است. با توجه يافته هاي اين بررسي و وجود آلودگي ديروفيلاريا ايميتيس در سگ هاي اين منطقه، بر لزوم بررسي جامع تر و كنترل آلودگي در اين منطقه تاكيد مي نمايد.