بررسي رابطه خويشاوندي با بيماران مبتلا به پمفيگوس ولگاريس

سابقه و هدف: پمفيگوس و لگاريس نوعي بيماري پوستي است كه علل مختلفي در ارتباط با آن مورد بررسي قرار گرفته اند. در مورد علل ژنتيكي هنوز اتفاق نظري حاصل نشده است. هدف اين تحقيق تعيين رابطه خويشاوندي با بيماران پمفيگوس ولگاريس و وجود آنتي بادي بر عليه آن در مراجعين به بيمارستان لقمان در سالهاي 1378-80 بود.
مواد و روشها: اين تحقيق به روش تحليلي از نوع مورد - شاهدي انجام گرفت كه در آن 100 نفر شامل 50 نفر گروه مورد كه بستگان درجه اول (خواهر، برادر، فرزند) افراد مبتلا به پمفيگوس ولگاريس با تشخيص قطعي باليني و پاتولوژي و 50 نفر گروه شاهد كه خود و بستگان درجه يك آنها غير مبتلا به بيماريهاي تاولي (سالم) بودند، مورد برري قرار گرفتند. در هر دو گروه مورد و شاهد ميزان آنتي بايد در گردش خون بر عليه پمفيگوس ولگاريس از طريق indirect immuno fluorescence اندازه گيري شد. بررسيهاي باليني نيز انجام شد. يافته ها با آزمون هاي كاي دو و t مورد بررسي قرار گرفت.
يافته ها: افراد گروه مورد داراي ميانگين سني (± انحراف معيار) 4/17±6/28 و گروه شاهد 1/11±3/29 سال بودند. در گروه مورد 36% مرد و 64% زن و در گروه شاهد 38% مرد و 62% زن قرار داشتند (NS). در هيچ كدام از دو گروه آنتي بادي بر عليه پمفيگوس ولگاريس وجود نداشت. در بررسي هاي كلينكي نيز تظاهرات بيماري مشاهده نشد.
نتيجه گيري و توصيه ها: رابطه اي بين خويشاوندي با مبتلايان به پمفيگوس ولگاريس و وجود آنتي بادي بر عليه آن وجود ندارد. مي توان اين تحقيق را با روش هاي دقيق تري همچون HLA Tying، DIF، Immunoblotting و با استفاده از تعداد نمونه بيشتر انجام داد كه انجام آن توصيه مي شود.