مقايسه عملكرد تعادل ديناميكي بيماران مبتلا به كمردرد مزمن با افراد سالم، در شرايط دستكاري سيستمهاي درگير در كنترل حركتي

بيشتر محققان پاتوفيزيولوژي، بيماري كمر درد را به سيستم عضلاني، بافتهاي همبند و نيز سيستم عصبي نسبت مي دهند. بيماري كمر درد با نارسايي هاي تعادلي همراه است. در اين بيماري، بيشتر مطالعات پيشين درباره توضيح مكانيزم آسيب سيستم عصبي - عضلاني، در سيستم استاتيك خلاصه شده است. هدف از پژوهش حاضر، بررسي آسيبهاي تعادلي بيماران كمر درد در يك سيستم ديناميكي، با دستكاري سيستم هاي بينايي، پروپريوسينو و دهليزي است. تعداد 21 زن مبتلا به كمر درد مزمن با دامنه سني 20 تا 40 ساله و 19 زن سالم همگن، داوطلبانه در اين پژوهش شركت كردند. از دستگاه تعادل سنج ديناميكي "Biodex" براي ارزيابي تعادل ديناميكي افراد استفاده شد. آزمودنيها با وضعيت بدني تعريف شده، روي صفحه استقرار دستگاه مي ايستادند. سپس به مدت 20 ثانيه، متغيرهاي انحراف كلي (total)، قدامي - خلفي (AP) و مياني - جانبي (ML) مركز ثقل از مركز سطح اتكاي افراد ثبت مي شد. آزمونهاي تعادل در شرايط متفاوت ايستاده با چشم باز، ايستاده با چشم بسته، ايستاده با چرخش سر و نيز در دو وضعيت پايدار و ناپايدار سطح اتكا اجرا شدند. نتايج نشان دادند. در تمام وضعيتها و در هر سه متغير مورد نظر، انحرافات مركز گرانش بيماران كمر درد بطور معني داري بيشتر از افراد سالم بودند (P=0.001) . با دستكاري سيستمهاي درگير در تعادل، يعني بسته شدن چشمها، تغيير ثبات سطح اتكا و چرخش سر، انحرافات مركز گرانش در هر دو گروه نسبت به وضعيت مرجع افزايش يافتند. ولي اين افزايش در بيماران با كمر درد بسيار چشمگيرتر بود. تعادل ديناميكي بيماران كمر درد با نارسايي همراه بود. بين عاملهاي پايداري، بينايي، وضعيت سر و بيماري كمر درد تعامل وجود داشت. تعادل ديناميكي به مفهوم انحرافات مركز ثقل از مركز سطح اتكا از ارزش كلينيكي برخوردار بود و مي توانست در تشخيص و توانبخشي سودمند باشد.