عملکرد جوجه گوشتي در دوره آغازين با جيره بر پايه کنجاله سويا و کنجاله پنبه دانه و تعيين بهترين سطح مکمل ليزين

هدف از اين پژوهش، تعيين بهترين سطح مکمل ليزين در جيره بر پايه کنجاله پنبه دانه- سويا- ذرت در دوره آغازين جوجه گوشتي بود. براي اين منظور از 360 قطعه جوجه يک روزه سويه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفي استفاده شد (15 جوجه در هر قفس). جيره پايه بر اساس توصيه هاي NRC با استفاده از کنجاله پنبه دانه، کنجاله سويا و ذرت تهيه شد سطوح افزايشي مکمل ليزين: صفر، 0.1، 0.2، 0.3، 0.4 و 0.5 که به جيره پايه با حذف نشاسته اضافه شد. در پايان 14 روزگي، عملکرد و ترکيبات لاشه اندازه گيري شد. نتايج نشان داد که سطوح درجه بندي شده مکمل ليزين بر افزايش وزن بدن، ضريب تبديل خوراک، مصرف خوراک، وزن گوشت سينه، وزن ران و بازدهي اقتصادي اثر معني داري داشت. براي تعيين بهترين سطح مکمل ليزين از روشهاي مدل سازي و بر اساس نقطه شکست استفاده گرديد. بر اساس خط شکسته خطي، نقطه شکست 0.24، 0.26، 0.35 و 0.22 و بر اساس خط شکسته درجه دو نقطه شکست مقادير 0.39، 0.15، 0.52 و 0.33 درصد مکمل جيره به ترتيب براي افزايش وزن بدن، بازدهي خوراک، وزن ماهيچه سينه و وزن ران بود. به نظر مي رسد استفاده از کنجاله پنبه دانه در جيره دوره آغازين جوجه گوشتي مقدار نياز به ليزين را به دليل پايين بودن قابليت هضم اين اسيد آمينه افزايش مي دهد و تعيين بهترين سطح مکمل ليزين در جيره حاوي کنجاله پنبه دانه متاثر از شيوه هاي آماري مدل سازي و پاسخ هاي عملکرد مي باشد و مقدار نياز به مکمل ليزين براي افزايش وزن سينه بيشتر از ساير صفات بود.