بررسي نسبت LH و FSH سرم به مايع کيست تخمدان در توده هاي تخمداني

سابقه و هدف: با توجه به شيوع و ميزان مرگ و مير بالاي توده هاي بدخيم تخمداني و اهميت مارکرها جهت تشخيص زودهنگام آنها و گزارش هايي از نسبتهاي گنادوتروپينهاي سرم به مايع توده تخمداني با پاتولوژي توده هاي تخمداني و شواهد ناکافي از تحقيقات آن و عدم گزارش تجربي آن در کشور، اين تحقيق در بيمارستان امام حسين (ع) از سال 1387 تا 1389 انجام گرفت.
روش بررسي: تحقيق به روش مقطعي روي کليه بيماراني که با تشخيص توده تخمداني تحت عمل جراحي قرار گرفتند، انجام گرفت. توده پس از جراحي از نظر نوع توده و پاتولوژي بررسي شد. ميزان FSH و LH مايع داخل کيست و سرم بيماران در حين عمل بر اساس تکنيک Microparticle Enzyme Immunoassay در آزمايشگاه بيمارستان امام حسين (ع) سنجيده و نسبت آنها در گروه هاي چهارگانه پاتولوژي (کيست ساده، خوش خيم، بوردرلاين، بدخيم) با آزمون کروسکال- واليس و بين گروه هاي دوگانه با آزمون من ويتني- U مورد قضاوت قرار گرفت.
يافته ها: طي مدت مورد بررسي، 100 بيمار واجد شرايط وجود داشت که 79 مورد از آنها توده تخمداني اپيتليالي و کيست ساده بودند. شايع ترين توده مربوط به کيست هاي ساده (48.1 درصد) و به ترتيب اپي تليالي خوش خيم (27.8 درصد)، بدخيم (5.16 درصد) و بوردرلاين (7.6 درصد) بود. نسبت FSH سرم به مايع کيست به ترتيب در کيست هاي ساده 21.1±53.8، اپيتليالي خوش خيم 174.9±50.7، بوردرلاين 0.7±1.5 و بدخيم 1.9±1.9 بود (p<0.001) و نسبت LH سرم به مايع کيست در کيست هاي ساده 26.5±12.1، اپي تليالي خوش خيم 1.29±20، بوردرلاين 2.3±2.6 و بدخيم 3.7±2.8 بود(p<0.002) .
نتيجه گيري: به نظر مي رسد نسبت FSH و LH سرم به مايع کيست مي تواند به عنوان مارکري براي توده هاي تخمداني باشد. پس از مشخص کردن حد مرزي ميزان طبيعي و غيرطبيعي و نسبت ها در توده هاي فوق، قدرت آنها را در تشخيص توده هاي تخمداني پيشنهاد مي نمايد.