تحليل موضوعي پروانه هاي ثبت اختراع مخترعان ايراني در پايگاه هاي بين المللي ثبت اختراع در فاصله سالهاي 2011-1976

زمينه و هدف: پروانه هاي ثبت اختراع به عنوان سنجه اي مناسب براي بررسي ميزان پيشرفت علم و فناوري، کشف پتانسيل لازم در کارهاي پژوهشي و ترسيم نقشه هاي دانش مدنظر هستند. هدف از پژوهش حاضر تحليل موضوعي پروانه هاي ثبت اختراع مخترعان ايراني در پايگاه هاي بين المللي ثبت اختراع در فاصله سال هاي 1976 تا 2011 بود.
روش بررسي: روش پژوهش توصيفي-تحليلي بود که به روش علم سنجي انجام گرفت. جامعه مورد پژوهش عبارت بود از کليه پروانه هاي ثبت اختراعي که در فاصله سال هاي 1976 تا 2011 توسط مخترعان ايراني در پايگاه هاي بين المللي ثبت اختراع به ثبت رسيده بودند. ابزار گردآوري داده ها ليست کنترلي بود. داده ها با استفاده از روش هاي جستجوي خاص هر پايگاه بازيابي شده، سپس با توجه به پرسش هاي پژوهش تجزيه و تحليل نهايي بر روي آن ها صورت گرفت.
يافته ها: يافته ها نشان داد که 212 پروانه ثبت اختراع از مخترعان ايراني در اين پايگاه ها به ثبت رسيده است. ميانگين پروانه هاي ثبت اختراع ايران در اين پايگاه ها به ازاي هر سال، تقريبا 6 مورد بوده است. بيشترين پروانه هاي ثبت اختراع در حوزه موضوعي «شيمي، متالوژي» و کم ترين در حوزه «منسوجات، کاغذ» بوده اند.
نتيجه گيري: در مجموع، سهم پروانه هاي ثبت اختراع ايراني از کل پروانه هاي به ثبت رسيده در اين پايگاه ها کم است. در فاصله سال هاي مورد بررسي تعداد پروانه هاي ثبت اختراع ايران در حال رشد بوده است. پروانه هاي ثبت اختراع ايران ثبت شده از لحاظ موضوعي داراي تمرکز قابل ملاحظه اي بودند. پتانسيل کارهاي پژوهشي براي ثبت اختراع و نوآوري در حوزه هاي موضوعي «شيمي، متالوژي» بيش تر از ساير حوزه ها بوده است.