زمينه و هدف: دارو به عنوان يك كالاي استراتژيك و مشمول يارانه در كشور و نياز اساسي عامه مردم، همواره از اهميت خاصي برخوردار بوده است. با توجه به ضرروي بودن الگوي صحيح مصرف دارو، مطالعه حاضر با هدف سنجش الگوي مصرف دارو در بين خانوارهاي شهر اردبيل انجام گرديد.
روش بررسي: اين مطالعه از نوع توصيفي مقطعي بوده که در سال 1389 بر روي تعداد 1000 خانوار انتخابي از سطح شهر اردبيل انجام گرديد. اطلاعات با مصاحبه حضوري با يکي از افراد بزرگسال خانوار جمع آوري شدند. داده هاي جمع آوري شده با استفاده از روشهاي آمار توصيفي در نرم افزار SPSS نسخه 16 آناليز شدند.
يافته ها: تعداد 485 نفر (48.5%) از پرسش شوندگان زن و بقيه مرد بودند. ميانگين سني پرسش شوندگان 41.6 سال با انحراف معيار 14.1 سال بود. 22% خانوارها به تشخيص خودشان از داروهاي موجود در منزل براي درمان بيماري استفاده کرده بودند. 10.9% خانوارها به توصيه هاي غيردارويي پزشکان عمل نکرده و ترجيح داده بودند که پزشک معالج حتما دارو تجويز كند و در صورت عدم تجويز دارو به پزشك ديگري جهت دريافت دارو مراجعه مي كردند.
نتيجه گيري: نتايج نشان داد که رفتارهاي مصرفي دارو در بين خانوارهاي شهر اردبيل نادرست مي باشد و لازم است با دادن آگاهي هاي دارويي مورد نياز به مردم در زمينه مصرف بهينه دارو، موجبات کاهش مصرف غيرمنطقي داروها را فراهم سازيم.