بررسي تاثير نويز بر شنوايي خرگوش با استفاده از گسيل هاي صوتي حاصل اعوجاج گوش

زمينه و هدف: کم شنوايي ناشي از نويز، شايع ترين بيماري شغلي در بسياري از صنايع است. هدف مطالعه حاضر، تعيين تاثير مواجهه با نويز شديد بر مشخصه هاي قابل اندازه گيري گسيل هاي صوتي حاصل اعوجاج گوش در خرگوش بود.
روش بررسي: تحقيق حاضر روي 12 خرگوش نر سفيد سالم بالغ نيوزيلندي در دو گروه شاهد، بدون مواجهه با نويز، و گروه مورد، در معرض نويز سفيد با پهناي باند 8000-500 هرتز و با سطح فشار صوتي 100 دسي بل A به مدت هشت ساعت در روز طي پنج روز متوالي، انجام شد. تغييرات شنوايي حيوانات با آزمون گسيل هاي صوتي حاصل اعوجاج گوش در روزهاي صفر (قبل از مواجهه)، هشتم (يک ساعت پس از آخرين مواجهه)، و دهم (48 ساعت پس از آخرين مواجهه) سنجش و نتايج مقايسه شدند.
يافته ها: بيشترين ميانگين دامنه گسيل هاي صوتي در گروه در معرض نويز در روزهاي هشتم و دهم، به ترتيب مربوط به فرکانس هاي 5888.5، 8166.5، 9855، 3956، و 3098.5 هرتز و کمترين مقدار آن مربوط به فرکانس 588 هرتز بود .(p=0.001)
نتيجه گيري: تغييرات دامنه پاسخ آزمون گسيل هاي صوتي حاصل اعوجاج گوش ناشي از مواجهه با نويز، ابتدا در فرکانس هاي بالا و سپس در فرکانس هاي ميانه رخ مي دهد. همچنين مواجهه با نويز شديد مي تواند سبب کاهش در دامنه اين گسيل ها شود. بنابراين مي توان نتيجه گرفت آزمون گسيل هاي صوتي حاصل اعوجاج گوش، آزمون معتبري براي رديابي استعداد فردي به کم شنوايي ناشي از نويز باشد.