تاثير ساليسيليک اسيد بر خصوصيات مورفولوژيکي و فيزيولوژيکي دانهال هاي خيار (Cucumis sativus cv. Super Dominus) تحت شرايط تنش خشکي

سالسيليک اسيد يکي از هورمون هايي است که کاربرد آن در مقاومت به تنش هايي هم چون خشکي افزايش يافته است. هدف از اين آزمايش بررسي تاثير ساليسيليک اسيد بر خصوصيات مورفولوژيکي و فيزيولوژيکي دانهال هاي خيار تحت شرايط تنش خشکي بود. به اين منظور آزمايشي به صورت فاکتوريل بر پايه طرح کاملا تصادفي شامل 4 سطح ساليسيليک اسيد با غلظت هاي 0 (شاهد)، 0.25، 0.5، 0.75 و 1 ميلي مولار و دو سطح تنش خشکي، آبياري روزانه (شاهد) و قطع آبياري به مدت 6 روز با 3 تکرار انجام شد. روش کاربرد ساليسيليک اسيد به صورت خيساندن بذري و به مدت 24 ساعت بود. تنش خشکي نيز در مرحله 4-3 برگي بر روي گياهان اعمال شد. نتايج اين آزمايش نشان داد که ساليسيليک اسيد ميزان شاخص کلروفيل و سطح برگ را به ترتيب 27 و 139 درصد نسبت به شاهد افزايش داد. در مقابل هدايت روزنه اي و نشت يوني با کاربرد ساليسيليک اسيد کاهش پيدا کردند. قطر ساقه، ارتفاع، تعداد برگ، وزن خشک شاخساره و ريشه و بيوماس با کاربرد ساليسيليک اسيد به ترتيب 31، 65، 60، 100، 180 و 96 درصد نسبت به شاهد افزايش پيدا کردند. تعداد برگ، سطح برگ و وزن خشک شاخساره تحت شرايط تنش خشکي کاهش، و با کاربرد ساليسيليک اسيد افزايش يافتند. اثر متقابل ساليسيليک اسيد و تنش خشکي بر صفات شاخص کلروفيل، هدايت روزنه اي، قطر ساقه، ارتفاع، وزن خشک ريشه و بيوماس در هيچ يک از سطوح آماري معني دار نشد.