تاثير تمرينات مقاومتي، هوازي و بي تمريني بر نيم رخ ليپيدي و CRP در دختران چاق

زمينه و هدف: چاقي با اختلالات متابوليکي و التهابي متعددي همراه است که اثر تمرينات مختلف ورزشي بر آن ها در دختران چاق به ميزان کافي مورد مطالعه قرار نگرفته است. هدف پژوهش حاضر بررسي اثر هشت هفته تمرين مقاومتي، هوازي و بي تمريني بر نيم رخ ليپيدي و CRP در دختران چاق بود.
مواد و روش ها: در اين مطالعه تجربي با استفاده از گروه کنترل و تجربي تعداد 29 دختر دانشجوي چاق به صورت داوطلبانه انتخاب و به صورت تصادفي به سه گروه کنترل (n=9)، تمرين هوازي (n=10) و تمرين مقاومتي (10=n) تقسيم شدند. آزمودني هاي گروه تمرين مقاومتي، به مدت هشت هفته، هر هفته چهار جلسه با شدت 70-60 درصد يک تکرار بيشينه تمرين مقاومتي انجام دادند. آزمودني هاي گروه تمرين هوازي، به مدت هشت هفته و هر هفته چهار جلسه هر جلسه به مدت 60 دقيقه با شدت 75-65 درصد ضربان قلب بيشينه تمرين هوازي انجام دادند. نمونه خون قبل از شروع تمرينات، 24 ساعت پس از آخرين جلسه تمرين و همچنين پس از 10 روز بي تمريني در حالت ناشتا گرفته شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از آزمون آناليز واريانس با اندازه گيري مکرر (0.05>P) و نرم افزار SPSS.16 استفاده شد.
يافته ها: بعد از هشت هفته تمرين، TG در گروه تمرين هوازي و تمرين مقاومتي به ترتيب به ميزان 4.2 و 6.6 درصد کاهش يافته است. ولي اين کاهش از لحاظ آماري معنادار نبود (P>0.05). همچنين بين سه گروه تفاوت معناداري وجود نداشت (P>0.05). TC نيز در دو گروه تمرين هوازي و تمرين مقاومتي کاهش يافت (به ترتيب به ميزان 19 و 9 درصد) ولي از لحاظ آماري معنادار نبود (P>0.05). بين گروه ها نيز تفاوت معناداري در مورد TC وجود نداشت (P>0.05). همچنين پس از تمرين در HDL، HDL2، HDL3،LDL  و  CRPنيز تغيير معناداري مشاهده نشد (P>0.05). بي تمريني نيز بر هيچ يک از متغيرها تاثير معناداري نداشت (P>0.05).
نتيجه گيري: هشت هفته تمرين هوازي و قدرتي تاثيري معناداري بر نيمرخ ليپيدي و CRP پلاسمايي دختران چاق ندارد.