آگاهي، نگرش و عملكرد زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتي، درماني زابل نسبت به خودآزمايي پستان بر اساس مدل اعتقاد بهداشتي (سال 1388)

زمينه و هدف: سرطان سينه شايعترين سرطان منجر به مرگ در جهان است. بروز بيماري بيست مورد در هر ده هزار نفر جمعيت زنان ايراني است. تشخيص زودهنگام آن مي تواند با درمان بهتري همراه باشد. مطالعه حاضر با هدف سنجش عوامل تاثيرگذار بر انجام خودآزمايي پستان با استفاده از مدل اعتقاد سلامتي انجام شد.
روش تحقيق: اين مطالعه توصيفي- تحليلي به صورت مقطعي و با استفاده از پرسشنامه هاي مبتني بر اجزاي مدل اعتقاد سلامتي بر روي 246 نفر از زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتي، درماني زابل در سال 1388 انجام شد. داده ها با استفاده از آمار توصيفي و نرم افرار SPSS و آزمون هاي تي مستقل، کاي اسکوئر و آناليز واريانس يک طرفه در سطح معني داري P<0.05 تجزيه و تحليل شدند.
يافته ها: نتايج حاکي از پايين بودن سطح آگاهي و عملکرد افراد در مورد خودآزمايي پستان بود. افراد در سطح متوسطي از نظر درک زيرمجموعه هاي مدل اعتقاد سلامتي بودند؛ همچنين ميزان درک حساسيت، خطر درک شده، فوايد و موانع درک شده، انگيزه هاي سلامتي و اعتماد به نفس در انجام خودآزمايي پستان در گروهي که اين رفتار را مي دانستند و انجام مي دادند، بيشتر بود. ارتباط آماري معني داري بين انجام خودآزمايي و سابقه فاميلي مثبت سرطان پستان وجود داشت.
نتيجه گيري: آگاهي بيشتر از بيماري ها و درک صحيح تري از استعداد به درگيري و شدت عوارض حاصله با در نظر گرفتن فوايد و موانع، مي تواند سبب ايجاد رفتار بهداشتي مناسب گردد؛ بنابراين طراحي و اجراي برنامه هاي مختلف آموزشي و مداخله اي در مراکز آموزشي و بهداشتي در ارتقاي آگاهي هاي عمومي در رابطه با رفتارهاي پيشگيرانه از بيماري ها و بخصوص خودآزمايي، ضروري به نظر مي رسد.