ارايه مدلي براي طراحي و توسعه شبکه هاي پايدار حمل و نقل بر مبناي الگوريتم ژنتيک

شبکه هاي حمل و نقل که در معرض آسيب هاي روزانه مثل تصادفات ترافيکي، بارندگي و نيز آسيب هاي مربوط به حوادث طبيعي مثل سيل و زلزله قرار دارند، جزء شبکه هاي آسيب پذير محسوب مي شوند. در پايداري شبکه، عوامل متفاوتي مانند ميزان آسيب پذيري اجزاي شبکه، ظرفيت شبکه و شکل يا فرم شبکه تاثير دارد و در اين ميان شکلي از شبکه که پايداري را در شرايط بيشتري فراهم کند از نيازهاي خاص مي باشد. در اين مقاله به تاثير توپولوژي يا شکل شبکه در برابر بيشتر شاخص هاي مختلف طراحي پرداخته مي شود و روشي بر مبناي الگوريتم ژنتيک براي حل مساله طراحي توپولوژي شبکه راه ها بر اساس شاخص هاي زمان سفر، کارايي و قابليت اطمينان (پايداري) شبکه معرفي مي شود، سپس در بحث توسعه شبکه، به تاثير شاخص هاي مختلف در طراحي شبکه پرداخته مي شود. نتايج نشان مي دهد که طراحي يک شبکه بر اساس شاخص زمان سفر، لزوما به يک شبکه قابل اطمينان و پايدار در برابر حوادث ترافيکي منتج نمي شود و جواب هاي متفاوتي براي توسعه شبکه بر مبناي شاخص هاي پايداري، کارايي و زمان سفر در شبکه به دست مي آيد.