بررسي رابطه ويژگي هاي شخصيت، سبک هاي مقابله با استرس و سطح استرس در زنان باردار

مقدمه: سطوح بالاي استرس در دوران بارداري به طور آشکاري با پيامدهاي منفي در زمينه سلامت مادر و نوزاد در ارتباط است. به همين جهت انجام پژوهش هايي که به بررسي عوامل محافظت کننده زنان باردار و فرزند آينده آنها در مقابل پيامدهاي زيان بار سطوح بالاي استرس مي پردازند، ضروري به نظر مي رسد. هدف از اين مطالعه بررسي رابطه ويژگي هاي شخصيت، شيوه هاي مقابله با استرس و سطح استرس 80 زن باردار است.
روش کار: اين مطالعه همبستگي روي 80 زن باردار مراجعه كننده به بيمارستان شهيد بهشتي اصفهان در سه ماهه اول سال 1388 انجام شده است. آزمودني ها به روش خودسنجي به تکميل پرسشنامه شخصيت نئو، پرسشنامه شيوه هاي مقابله با استرس اندلر و پارکر، پرسشنامه استرس کوپر و مشخصات جمعيت شناختي پرداختند. داده ها پس از جمع آوري از طريق تحليل همبستگي و رگرسيون و توسط نرم افزار آماري SPSS (نسخه 16)، مورد تجزيه، تحليل قرار گرفت.
يافته ها: يافته ها نشان داد استرس در زنان باردار با روان رنجور خويي (0.607=r)، برون گرايي (-0.460=r)، سازگاري (-0.492=r)، وظيفه شناسي (0.429=r)، مقابله مساله مدار (0.403=r) و مقابله هيجان مدار (0.467=r) ارتباط دارد (p<0.01). همچنين روان رنجورخويي، مقابله هيجان مدار، مقابله مساله مدار و سازگاري 55% از سطوح استرس در زنان باردار را پيش بيني مي کنند (0.547= R2و p<0.01). علاوه بر اين، عوامل شخصيت از نظر آماري با شيوه هاي مقابله مرتبط اند (p<0.01 و p<0.05).
نتيجه گيري: بر اساس نتايج بدست آمده، ويژگي هاي شخصيتي و شيوه هاي مقابله با استرس، با سطح استرس زنان باردار رابطه دارد. همچنين بيشتر استرس زنان باردار را مي توان از طريق ويژگي هاي شخصيتي و شيوه هاي مقابله اي آنان پيش بيني نمود. بنابراين آموزش مديريت استرس و برگزاري جلسات رواني آموزشي و روان درماني براي مادران مي تواند از اهميت خاصي برخوردار باشد.