اثر تضعيف کننده عصاره آبي اسطوخودوس بر يادگيري فضايي موش هاي صحرايي آلزايمريک

سابقه و هدف: آلزايمر نوعي بيماري پيش رونده مغزي است که در آن نورون ها تخريب شده و فرد دچار نقصان حافظه مي شود. تحقيقات زيادي به يافتن درمان مناسب و موثر براي آلزايمر اختصاص داده شده است. در اين مطالعه اثر عصاره گياه اسطوخودوس بر يادگيري موش هاي صحرايي آلزايمري در ماز آبي موريس بررسي شد.
روش بررسي: در اين مطالعه تجربي، 40 سر موش صحرايي نر بالغ به صورت تصادفي در 4 گروه قرار گرفتند: گروه سالم دريافت کننده سالين (CO) و عصاره (CO+E) و گروه آلزايمري دريافت کننده سالين (ALZ) و عصاره(ALZ+E) . گروه شاهد يک ميلي ليتر نرمال سالين و گروه دريافت کننده عصاره، 1000 ميلي گرم بر کيلوگرم عصاره گياه اسطوخودوس را به صورت داخل صفاقي دريافت کردند. يادگيري حيوانات با استفاده از ماز آبي موريس سنجيده شد. زمان و مسافت طي شده جهت يافتن سکوي پنهان با آناليز کوواريانس مورد مقايسه قرار گرفت.
يافته ها: حيوانات گروه CO نسبت به گروه ALZ در مدت زمان کمتر و طي مسافت کوتاه تري سکو را پيدا کردند. طي شدن مسافت و سپري شدن زمان جهت يافتن سکو در حيوانات دريافت کننده عصاره بيشتر بود. سنجش حافظه بين گروه ها تفاوت معني داري را نشان نداد.
نتيجه گيري: انجام رفتارهاي يادگيرانه مي تواند يادگيري در حيوانات آلزايمري را بهبود بخشد. به علاوه دوز 1000 ميلي گرم بر کيلوگرم عصاره اسطوخودوس باعث ايجاد اختلال در روند يادگيري حيوانات آلزايمري مي شود.