بررسي خصوصيات مولکولي و الگوي حساسيت آنتي بيوتيکي استافيلوکوکوس ارئوس مقاوم به متي سيلين در بيمارستان آموزشي شهيد بهشتي کاشان

زمينه و هدف: استافيلوکوکوس ارئوس مقاوم به متي سيلين شايع ترين عامل عفونت بيمارستاني و عامل مهم ابتلا و مرگ و مير در جهان است. هدف از اين مطالعه تعيين الگوي مقاومت آنتي بيوتيکي و ساب تايپ هاي SCCmec در سويه هاي استافيلوکوکوس ارئوس مقاوم به متي سيلين
(MRSA ) بود.
روش بررسي: اين مطالعه توصيفي بر روي 87 سويه MRSA جدا شده از نمونه هاي باليني بيمارستان آموزشي شهيد بهشتي کاشان در سال1389 انجام پذيرفت. الگوي حساسيت و مقاومت نسبت به 10 آنتي بيوگرام با روش ديسک ديفيوژن تعيين گرديد. ژن mecA و ژنوتيپ SCCmec با روش Multiplex PCR تعيين گرديد.
يافته ها: از87 سويه MRSA بيشترين مقاومت نسبت به اريترومايسين، کليندامايسين، کوتريموکسازول و تتراسايکلين مشاهده شد. حساس ترين آنتي بيوتيک آميکاسين بود. همه سويه ها به بتالاکتام ها مقاوم بودند. همه سويه هاي MRSA حداقل به سه کلاس آنتي بيوتيکي مقاوم بودند.همه سويه ها به ونکومايسين حساس بودند. 3 سويه (3.4 درصد) داراي ژن 12SCCmec type I سويه (13.8 درصد) 8SCCmec typeII، سويه (9.2 درصد) 4SCCmec type IVb، سويه (4.6 درصد) SCCmec type IVd و سويه (3.4 درصد) 3SCCmec typeV بودند. سويه (65.5 درصد) قابل تايپينگ نبودند.
نتيجه گيري: افزايش مقاومت به چند آنتي بيوتيک، زنگ خطري براي درمان عفونت هاي ناشي از MRSA مي باشد. يافته هاي اين مطالعه نشان داد که سويه هاي MRSA در بيمارستان ما تايپ هاي مختلفي از SCCmec را حمل مي کنند. تايپ هاي SCCmec نوع II و IV غالب ترين تايپ ها بودند.