نقش پروبيوتيک ‌ها در سلامت دهان و دندان

پروبيوتيک ‌ها ميکروارگانيسم‌ هاي زنده ‌اي هستند که توسط مهار يا کاهش ميکروارگانيسم ‌هاي پاتوژن منجر به بهبود سلامت انسان ‌ها مي‌ گردند. شايع ‌ترين باکتري ‌هاي پروبيوتيک لاکتوباسيل و بيفيدوباکتريوم مي ‌باشند. در مطالعات گذشته نتايج مختلفي در مورد تاثيرات گونه ‌هاي مختلف پروبيوتيک بر سلامت دهان و کاهش سطح استرپتوکوک موتانس بزاق گزارش شده است. جهت تاثير مطلوب در دهان، باکتري پروبيوتيک بايد اين توانايي را داشته باشد که به سطوح دنداني متصل و وارد ترکيب بيوفيلم دنداني گردد. همچنين بايد قادر به رقابت و پيش‌ گيري از تکثير باکتري ‌هاي پوسيدگي ‌زا باشد. جهت حصول بهترين نتيجه، توصيه شده است که پروبيوتيک به صورت مداوم و روزانه مصرف گردد. برخي مطالعات پيشنهاد کرده‌ اند که پروبيوتيک مي ‌تواند تعادل ميکروبي حفره دهان را بهبود بخشد؛ به ويژه، در صورت مصرف از همان ابتداي کودکي تاثير آن افزايش مي ‌يابد. اما از سوي ديگر بايد در نظر داشت که فلور ميکروبي طبيعي در کودکان به طور کامل تثبيت نشده است و بايد در تجويز اين نوع محصولات در کودکان احتياط گردد؛ اگر چه به نظر مي ‌رسد باکتريوتراپي توسط باکتري ‌هاي پروبيوتيک اثر مهار کننده بر پاتوژن ‌هاي دهاني داشته باشد ولي مطالعات بيشتري قبل از هر گونه توصيه به مصرف باليني ضروري است. هدف از مطالعه حاضر، مروري جامع بر پروبيوتيک ‌ها، مکانيسم عمل، اثرات درماني، روش کاربرد و نقش آنها در پيش ‌گيري از پوسيدگي دنداني و مرور مطالعات باليني موجود در اين زمينه باشد.