بررسي سيستم تصفيه فاضلاب بيمارستان هاي آموزشي دانشگاه علوم پزشکي بابل در سال 1388

سابقه و هدف: فاضلاب بيمارستاني علي رغم مشابهت کيفي با فاضلاب شهري، به لحاظ کميت و مقدار و برخورداري از ترکيبات سمي و خطرناک و نيز داشتن عوامل ميکروبي بيماري زا، در صورت عدم تصفيه و دفع نامناسب، مخاطرات زيادي را بر سلامت محيط زيست و انسان در جوامع مختلف ايجاد مي نمايند. اين پژوهش به بررسي وضعيت تصفيه و دفع فاضلاب و کيفيت پساب خروجي از بيمارستان هاي وابسته به دانشگاه علوم پزشکي بابل پرداخته است.
مواد و روش ها: در اين مطالعه توصيفي- مقطعي يک ساله، وضعيت سيستم هاي تصفيه فاضلاب بيمارستان هاي شهيد بهشتي، شهيد يحيي نژاد، کودکان اميرکلا و بيمارستان جديد التاسيس آيت اله روحاني مورد ارزيابي قرار گرفت. پارامترهاي pH، (Total suspended solids) TSS، (Biological oxygen demand) BOD، (Chemical oxygen demand) COD و کليفرم کل در 72 نمونه از فاضلاب ورودي و خروجي بيمارستان هاي مزبور بر اساس کتاب استاندارد انجمن بهداشت عمومي آمريکا با عنوان روش هاي استاندارد براي آزمايش هاي آب و فاضلاب اندازه گيري شد.
يافته ها: ميانگين pH، TSS، BOD، COD و کليفرم کل بيمارستان هاي مورد پژوهش در فاضلاب ورودي به ترتيب .6 ± 7.5، 151 ± 296، 173 ± 400، 252 ± 616 ميلي گرم در ليتر و MPN 10 ⁵ ×1.3 در 100 ميلي ليتر و در فاضلاب خروجي به ترتيب 0.4 ± 7.4، 36 ± 78، 31.5 ± 84، 51 ± 150 ميلي گرم در ليتر و MPN 509±831 در 100 ميلي ليتر بدست آمد. متوسط کلر باقيمانده آزاد در پساب خروجي از اين بيمارستان ها 0.2 ميلي گرم در ليتر گزارش گرديد. ميانگين حذف پارامترهاي TSS، BOD، COD و کليفرم کل در فاضلاب خروجي توسط سيستم هاي تصفيه فاضلاب بيمارستان هاي مزبور به ترتيب 74.3، 79.6، 76.5 و 99.7 درصد بوده است.
استنتاج: ميانگين ميزان پارامترهاي TSS، BOD، COD و کليفرم کل در فاضلاب خروجي از بيمارستان هاي مورد مطالعه بالاتر از حد استاندارد خروجي مصوب سازمان حفاظت محيط زيست کشور بوده که نشان از کاهش کارآيي حذف آلودگي توسط سيستم هاي تصفيه فاضلاب در اين گونه مراکز درماني مي باشد. بنابراين، بازنگري اساسي جهت بهبود کارآيي اين نوع از تصفيه خانه ها در زمينه هاي طراحي، بهره برداري و نگهداري ضرورت دارد.